'n Olietenkskip, ook bekend as 'n petroleumtenker, is 'n handelskip wat spesifiek ontwerp is vir die grootmaatvervoer van olie. Daar is twee basiese tipes tenkskepe. Ru-olietenkskepe vervoer groot hoeveelhede onverwerkte ru-olie uit die punt van onttrekking na raffinaderye.[1] Produktenkskepe, gewoonlik veel kleiner, is ontwerp om verwerkte produkte te vervoer vanaf raffinaderye na punte by die verbruikersmarkte.

Die supertenker AbQaiq
Die ultratenker Hellespont Alhambra gelaai met 440 000 ton ru-olie.

Olietenkskepe word gewoonlik geklassifiseer volgens hul grootte, sowel as hul gebruik. Die grootte klasse wissel van binnelandse of kustenkers van 'n paar duisend ton massa tot die reuse-ultragroot ru-draers (ULCCs) van 550 000 ton. Tenkers verskuif ongeveer 2 miljard metrieke ton olie elke jaar. Hulle is die tweede kostedoeltreffendste in brandstofvervoer, na pyplyne. Die gemiddelde koste van olievervoer deur tenkskepe bedra slegs twee of drie VSA-sent per 1 Amerikaanse gelling (gelykstaande aan 3.8 L) brandstof.

Sommige gespesialiseerde tipes olietenkers is oor die jare ontwikkel. Een van hierdie is die vlootaanvullingskip, 'n tenker wat 'n bewegende vaartuig van brandstof kan voorsien. Kombinasie erts-grootmaat-oliedraers en permanent-vasgemeerde swaaistooreenhede is twee ander variasies van die standaard olietenkskipontwerp. Olietenkskepe was al betrokke by 'n hele aantal skadelike en hoëprofiel oliestortings. As gevolg hiervan is hulle onderhewig aan streng ontwerp- en operasionele regulasies.

Verwysings wysig

  1. Hayler and Keever, 2003:14-2.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.