Oud-Hongaarse skrif

Die Oud-Hongaarse alfabet is ’n skryfstelsel wat die Hongare in die 8ste tot 10de eeu gebruik het. In moderne Hongaars is die skrif bekend as rovásírás of székely rovásírás; kortweg word dit rovás ("kepe") genoem omdat die skrif gewoonlik op stokke of hout uitgekerf is. Omdat dit taamlik soos die Germaanse runes lyk, word dit ook soms ’n runeskrif genoem.

Oud-Hongaarse skrif
Soort skryfstelsel   Alfabet
Tyd gebruik Vanaf 12de eeu
Rigting Regs na links
Tale Hongaars
Stelsels
Moederstelsels
ISO 15924 Hung, 176
Unicode Old Hungarian, U+10C80–U+10CFF
Nota
Hierdie bladsy kan fonetiese IFA-simbole of letters uit ander alfabette bevat
Portaal  Portaalicoon   Skryfstelsels

Daar word geglo die skrif het ontstaan uit die Oud-Turkse skrif en dat dit teen die 9de eeu in gebruik was. Die Hongare het hulle in 895 in die Pannoniese Laagvlakte gevestig. Toe die Koninkryk van Hongarye in 1000 n.C. gestig en die Christelike geloof aanvaar is, het die Latynse alfabet die Oud-Hongaarse skrif vervang.

Letters wysig

Die Oud-Hongaarse alfabet het uit 42 letters bestaan. Nes in Oud-Turks, was daar twee soorte konsonante, dié vir voorklinkers (e, ë, é, i, í, ö, ő, ü, ű) en dié vir agterklinkers (a, á, o, ó, u, ú).

 

Die Hongaarse skrif het ook aparte, nie-alfabetiese runes bevat. Verdere navorsing is nodig om hul oorsprong en tradisionele gebruik te bepaal. ’n Paar voorbeelde:

 

Unicode wysig

Die Unicode-blokke U+10C80-10CFFOld is voorlopig toegeken aan Oud-Hongaars.

Sien ook wysig

Geskiedenis van die alfabet

Eksterne skakels wysig