Oud-Spaanse skrifte

Die Oud-Spaanse skrifte is die skryfstelsels wat op die Iberiese Skiereiland gebruik is voordat die Latynse alfabet die algemeen aanvaarde skrif geword het. Die meeste van hulle was ongewoon omdat hulle halflettergrepig was eerder as ware alfabette, hoewel hulle uit die Fenisiese alfabet ontstaan het.

’n Inskripsie met die Grieks-Iberiese alfabet.

Die skrifte is sover bekend sedert die 5de eeu v.C. gebruik – moontlik van die 7de eeu v.C. af – tot aan die einde van die 1ste eeu v.C. of die begin van die 1ste eeu n.C. Dit was die hoofskrif vir die Oud-Spaanse tale. Sommige navorsers meen die Griekse alfabet het ook ’n invloed op die skrifte gehad.

Verskillende skrifte wysig

Die Oud-Spaanse skrifte kan in drie hoofgroepe verdeel word: suidelik, noordelik en Grieks-Iberies, met verskille in beide die vorm en die klank van die simbole.

  • Inskripsies in die suidelike skrif kom hoofsaaklik van die suide van die Iberiese Skiereiland en beslaan net sowat 5% van die inskripsies wat gevind is. Dit is van regs na links geskryf, nes die Fenisiese alfabet.
  • Inskripsies in die noordelike skrif is hoofsaaklik in die noordoostelike deel van die skiereiland gevind en beslaan 95% van die inskripsies. Die meeste is van links na regs geskryf, nes die Griekse alfabet.
  • Die Grieks-Iberiese skrif was ’n direkte aanpassing van die Ioniese weergawe van die Griekse alfabet en is net in ’n klein gebied aan die Mediterreense kus van die skiereiland gebruik.

Sien ook wysig

Eksterne skakels wysig