Prokariote as 'n domein verwys na alle organismes wat nie 'n selkern of nukleus bevat nie. In sulke organismes is daar geen intrasellulêre organelle teenwoordig nie en dus vind alle biochemiese reaksies op die selwand plaas.

Skematiese voorstelling van 'n prokariotiese sel.

Prokariote het nie 'n duidelike kern met 'n membraan of ander gespesialiseerde organelle nie. Prokariote sluit die bakterieë en die archaea in. Prokariote het skynbaar meer as 4 miljard jaar gelede, in die Argeïkum ontstaan in die atmosfeer van die vroeë Aarde, wat ryk aan koolstofdioksied, koolstofmonoksied, waterdamp, stikstof, waterstof en ammoniak was, maar geen suurstof bevat het nie. [1]

In prokariote is al die intrasellulêre wateroplosbare komponente, proteïene, DNA en metaboliete saam in die sitoplasma geleë wat deur die selmembraan omring word, eerder as in aparte sellulêre kompartemente. Bakterieë besit wel proteïengebaseerde bakteriële mikrokompartemente, wat vermoedelik optree as primitiewe organelle wat in proteïendoppe ingesluit is. Sommige prokariote, soos sianobakterieë, kan groot kolonies vorm. Ander, soos miksobakterieë, het meersellige stadiums in hul lewensiklusse. Prokariote het 'n sitoskelet, wat egter baie primitiewer is as dié van eukariote. [1]

Verwysings wysig

  1. 1,0 1,1 Laurence A. Cole (2016). Chapter 13 - Evolution of Chemical, Prokaryotic, and Eukaryotic Life; in:Biology of Life. Academic Press. pp. 93–99. doi:10.1016/B978-0-12-809685-7.00013-7. ISBN 9780128096857. {{cite book}}: Onbekende parameter |editors= geïgnoreer (hulp)AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)