Psigodinamiese terapie

Psigodinamiese terapie is 'n vorm van diepte-sielkunde. Die primêre fokus is om die onbewuste inhoud van 'n pasiënt se psige te openbaar in 'n poging om psigiese spanning te verlig. Dit hou dus verband met psigoanalise, maar is gewoonlik van korter duur en minder intensief as psigoanalise. Psigodinamiese terapie maak ook meer gebruik van die interpersoonlike verhouding tussen die pasiënt en terapeut. Die benadering is ook gewoonlik meer eklekties en maak gebruik van tegnieke uit verskillende bronne, eerder as om staat te maak op net een teorie of benadering.

Geskiedenis wysig

Die beginsels van die vorm van terapie is aanvanklik voorgehou in 1874 deur 'n Duitse wetenskaplike, Ernst Wilhelm von Brücke. Brücke, het beginsels ontleen van termodinamika, en voorgestel dat alle lewende organismes eintlik energie-sisteme is, wat beheer word deur die beginsel van energiebesparing. In daardie jaar was Brücke ook toesighouer oor 'n eerstejaar mediese student, Sigmund Freud by die Universiteit van Wene. Freud het later hierdie nuwe konsep van "dinamiese" fisiologie gebruik om sy eie begrip van die menslike psige beter te begryp.

Die konsep en toepassing van psigodinamika is later verder ontwikkel deur mense soos Carl Jung, Alfred Adler, Otto Rank en Melanie Klein.

Kernbeginsels wysig

Hoewel psigodinamiese terapie verskeie vorms kan aanneem, word die volgende begrippe algemeen ingesluit:

  • Intrapsigiese konflik en onbewuste konflik en die verband daarvan met ontwikkeling, staan sentraal en word beklemtoon.
  • Verdedigingsmeganismes ontwikkel vanuit interne psigiese strukture met die doel om onaangename gevolge van konflik te vermy.
  • Die geloof dat psigopatologie ontwikkel veral vanuit vroeë ervarings in die kinderjare.
  • Lewenskwessies en dinamika sal ter sprake kom in die konteks van die verhouding tussen pasiënt en terapeut in die vorm van oordrag en teenoordrag.
  • Die fokus op interpretasie van oordrag, verdedigingsmeganismes en huidige simptome en die deurwerk daarvan.
  • Die geloof in insig as 'n kritiese komponent vir suksesvolle terapie.

Bronne wysig

  Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
  1. ^ psychodynamic psychotherapy – guidetopsychology.com
  2. ^ Horacio Etchegoyen: The Fundamentals of Psychoanalytic Technique, Karnac Books ed., New Ed, 2005.
  3. ^ Sundberg, Norman (2001). Clinical Psychology: Evolving Theory, Practice, and Research. Englewood Cliffs: Prentice Hall.