Rock Hudson (gebore as Roy Harold Scherer jr.; 17 November 1925 – 2 Oktober 1985)[1] was ’n Amerikaanse akteur wat veral in die 1950's en 1960's gewild was en beskou word as een van die hartebrekers uit Hollywood se goue era.

Rock Hudson
'n Beeld van die betrokke persoonlikheid.
Hudson omstreeks 1955.

Geboortenaam Roy Harold Scherer jr.
Geboorte (1925-11-17)17 November 1925
Sterfte 2 Oktober 1985 (op 59)
Nasionaliteit Amerikaans
Beroep(e) Akteur
Aktiewe jare 1947–1985
Rolprente Magnificent Obsession, Giant, Ice Station Zebra
Internet-rolprentdatabasis-profiel

Hy is deur verskeie rolprenttydskrifte as ster van die jaar, gunsteling-hoofakteur, ens. aangewys. Hy was gedurende sy loopbaan van vier dekades in 70 prente en verskeie TV-produksies te sien. Hy is in 1985 oorlede; hy was sover bekend die eerste groot ster wat aan ’n vigsverwante siekte gesterf het.[2]

Loopbaan wysig

 
Saam met Elizabeth Taylor in Giant (1956).
 
Saam met Julie Andrews in Darling Lili (1970).

Hudson het sy debuut in 1948 gemaak met ’n klein rol in Fighter Squadron.[3] Die regisseur Douglas Sirk het hom sy eerste hoofrol in die 1954-prent Magnificent Obsession gegee.[4][5] Die prent is goed ontvang en Modern Screen Magazine het Hudson die gewildste akteur van die jaar genoem.

In 1955 het die tydskrif Confidential gedreig om te onthul dat Hudson in die geheim gay is. Volgens van sy kollegas was dit deur sy hele loopbaan ’n algemeen bekende feit.[6] Kort daarna is Hudson met sy agent se sekretaresse, Phyllis Gates, getroud. Gates het later in ’n boek geskryf sy het uit liefde met hom getrou en nie om te voorkom dat sy seksuele voorkeur op die lappe kom nie.[7]

Sy gewildheid het toegeneem ná die prent Giant (1956), en hy en sy medester James Dean is albei vir die Oscar vir beste akteur benoem vir hul spel. In die 1950's het hy nege flieks saam met Sirk gemaak. Ná die sukses van Something of Value (1957) was hy in die loketmislukking A Farewell to Arms (1957), waarvoor hy na berig word Marlon Brando se rol in Sayonara, William Holden se rol in The Bridge on the River Kwai en Charlton Heston se rol in Ben-Hur van die hand gewys het.[8] Dit was die vervaardiger David O. Selznick se laaste prent.[9]

Hudson was in die 1960's in talle romantiese komedies, soos Pillow Talk (1959), Lover Come Back en Come September (1961), Send Me No Flowers en Man's Favorite Sport? (1964), en Strange Bedfellows (1965). Hy het in 1966 in die wetenskapsfiksie-riller Seconds verskyn. Die fliek was ’n mislukking by die loket, maar het later kultusstatus bereik en Hudson se vertolking word dikwels as een van sy bestes beskou.[10] Hy was ook in die aksieprent Tobruk (1967), die spioenasieriller Ice Station Zebra (1968) en die western The Undefeated (1969).

Ná die 1960's het sy gewildheid afgeneem. In die 1970's en 1980's was hy in ’n paar televisieprente en -reekse te sien. Sy suksesvolste TV-reeks was McMillan & Wife teenoor Susan Saint James, wat van 1971 tot 1977 uitgesaai is. Laat in sy loopbaan het Hudson ook ’n geslaagde sprong na die verhoog gemaak – die toneelstuk waarvoor hy die meeste lof gekry het, was I Do! I Do! (1974).

In November 1981 het Hudson ’n hartaanval gehad ná jare van straf drink en rook. Werk aan die reeks The Devlin Connection moes vir ’n jaar uitgestel word en dit is in Desember 1982 gekanselleer, kort nadat dit die eerste keer uitgesaai is. Hudson was nie gesond nie toe hy in die winter van 1983 tot 1984 aan die aksiedrama The Ambassador werk wat in Israel geskiet is. In 1984, terwyl hy aan die TV-drama The Vegas Strip Wars gewerk het, het sy gesondheid versleg en gerugte het ontstaan dat hy lewerkanker het weens sy uitgeteerde gesig en lyf.

Van Desember 1984 tot April 1985 het hy in die reeks Dynasty gespeel as ’n liefde van Krystle Carrington (gespeel deur Linda Evans). Weens sy verslegtende gesondheid en onvermoë om sy woorde te onthou, is hy eindelik uit die reeks geskryf.

Verwysings wysig

  1. Michael Binyon (3 Oktober 1985). "Aids victim Rock Hudson dies in his sleep aged 59". The Times. p. 1.
  2. "Overview for Rock Hudson". Tcmdb.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Maart 2009. Besoek op 4 Desember 2012.
  3. The Man Who Invented Rock Hudson: The Pretty Boys and Dirty Deals of Henry Willson deur Robert Hofler, Carroll & Graf, 2005, ble. 163–164 ISBN 0-7867-1607-X
  4. Berger, Joseph, "Rock Hudson, Screen Idol, Dies at 59", The New York Times, 3 Oktober 1985. Besoek op 12 Februarie 2011.
  5. Kashner, Sam; MacNair, Jennifer (2003). The bad & the beautiful : Hollywood in the fifties (1ste Norton-sagteband. uitg.). New York: W.W. Norton. pp. 144–154. ISBN 0-393-32436-2.
  6. Yarbrough, Jeff. "Rock Hudson: On Camera and Off, The Tragic News That He Is the Most Famous Victim of An Infamous Disease, AIDS, Unveils the Hidden Life of a Longtime Hollywood Hero", People Magazine, Vol. 24, No. 7, 12 Augustus 1985. Besoek op 12 Februarie 2011.
  7. Phyllis Gates, My Husband, Rock Hudson (1987), geskryf saam met Bob Thomas
  8. "Rock Hudson Biography" (in Engels). imdb.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 April 2018. Besoek op 8 Desember 2013.
  9. David Thomson, Showman: The Life of David O. Selznick, Abacus, 1993, bl. 656
  10. "Apollo Movie Guide's Review of Seconds". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 September 2004. Besoek op 13 Maart 2016.

Eksterne skakels wysig