SAS President Steyn
Die SAS President Steyn is die tweede van drie presidentklas Tipe 12 fregatte wat gedurende die 1960's in die Verenigde Koninkryk vir die Suid-Afrikaanse Vloot gebou is. Die skip was meestal vir opleiding gebruik en het ander hawens in Afrika, Wes-Europa en Australië besoek. Die skip is gemoderniseer en verbeter in die laat 1960's om ook 'n helikopter te kan dra. In die middel van die 1970's, tydens die Angolese Burgeroorlog, het dit 'n klein rol gespeel in die Suid-Afrikaanse Weermag-operasies. Die skip is in 1980 uit diens gestel en is gekelder as 'n teiken in 1991 toe dit weens begrotingstekorte nie weer in diens gestel kon word nie.
Die skip is vernoem na president Marthinus Theunis Steyn.
Tegniese besonderhede wysig
Die presidentklasskepe het normaalweg 2 170 langton water verplaas en 2 605 langton met volvrag. Dit was 112,78 m lank, 12,5 m wyd en het 'n diepgang van 5,33 m gehad.[1]:238 Die skepe was aangedryf deur twee stoomturbine's met rat-oordrag wat deur English Electric vervaardig is. Elke turbine het 'n skroef aangedryf via 'n dryfas. Stoom vir die turbines is opgewek deur twee Babcock & Wilcox-stoomketels. Die turbines het 3 000 perdekrag op die dryfas ontwikkel wat 'n maksimumspoed van dertig knope (56 km/h) verseker het.[2]:64 Die skepe het 308 langton brandstof aan boord geneem wat 'n togafstand van 4 500 seemyl teen 12 knope moontlik gemaak het. Die bemanning het bestaan uit 14 offisiere en 200 matrose.[3]:238
Die presidentklasskepe was toegerus met een skiettoring aan die voorkant wat twee QF 4.5-duim MK V meerdoelige kanonne bevat het en aan die agterkant met een skiettoring wat twee Bofors 40 mm lugafweerkanonne bevat het. Die skepe was ook toegerus met Tipe 162, 170 en 177M sonars saam met die trippelloop MK10 Limbo teenduikbootmortiere. Hulle was ook toegerus met Tipe 293Q radar vir gebruik op die oppervlakte, Tipe 262 en 275 radars vir die kanonne, Tipe 277Q radar vir hoogtevind en Tipe 978 navigasieradar.[3]:220–22, 238
In die middel van die 1960's het dit duidelik geword dat die sonars van die presidentklasskepe in staat was om duikbote op te spoor buite die trefafstand van die Limbo-teenduikbootmortiere. Die Suid-Afrikaanse Vloot het toe besluit om die Britse Vloot se voorbeeld te volg en die skepe toe te rus met helikopters wat teenduikboot-torpedo's kon dra of dieptebomme en dit aansienlik verder van die skip af gebruik. Die voorste Limbo-mortier is verwyder en sy plek is verander na 'n klein vliegdek. Die agterste Bofors-skiettoring, sy beheerstelsel en van die agterste bobou is verwyder en vervang met 'n loods vir die Westland Wasp helikopter. Daar is twee enkel Boforskanonne op die dak van die loods aangebring en daar is ook voorsiening gemaak vir vier M2-Browning 12,7 mm masjiengewere. 'n Paar Amerikaanse Mk 32 324 mm trippeltorpedobuise, ontwerp vir gebruik deur oppervlakskepe, is ook in die middel van die skip aangebring en die elektronika opgegradeer. Die opgradering het 'n ekstra Thomson-CSF Jupiter vroeëwaarsku-radar ingesluit wat op 'n nuwe hoofmas aangebring is en ook die Selenia Orion vuurbeheerstelsel.[3]:227
Verwysings wysig
- ↑ Du Toit, Allan (1992). South Africa's Fighting Ships: Past and Present. Rivonia, South Africa: Ashanti Publishing. ISBN 1-874800-50-2.
- ↑ Marriott, Leo (1983). Royal Navy Frigates 1945–1983. Shepperton, Surrey, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-1322-5.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Du Toit, Allan (1992). South Africa's Fighting Ships: Past and Present. Rivonia, South Africa: Ashanti Publishing. p. 238. ISBN 1-874800-50-2.
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
