Siberiese vlieënde eekhoring
Die Siberiese vlieënde eekhoring (Pteromys volans) word van Wes-Finland en die Baltiese lande tot aan die kus van die Stille Oseaan aangetref. Dis die enigste spesie vlieënde eekhorings wat in Europa voorkom.
| Siberiese vlieënde eekhoring | |
|---|---|
| |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Klas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | |
| Spesie: | P. volans
|
| Binomiale naam | |
| Pteromys volans (Linnaeus, 1758)
| |
| |
Die spesie word as kwesbaar beskou binne die Europese Unie, waar dit slegs in Finland, Estonia en Latvia gevind word.
Die vroulike Siberiese eekhoring weeg omtrent 150g, terwyl die manlike eekhoring ietwat kleiner is. Die lyf is omtrent 13-20cm lank, met 'n 9-14cm lang plat stert. Die oë is groot en treffend swart. Die eekoring se pels is grys, met die maaggedeelte bietjie ligter van kleur as die rug. Daar is gewoonlik 'n swart streep tussen die nek en voorbene.
Die vlieënde eekhoring het aërodinamiese vliese wat enige vliegtuigingenieur sal verbaas. “Die voorste gedeelte word van die gewrig af deur ’n kraakbeenstafie ondersteun”, sê die boek The World of the Animals. “Hoewel dit lyk of die vlies net twee lae vel is, is daar ’n dun spierlagie wat hierdie eekhorings in staat stel om die vorm van die sweefoppervlak aan te pas sodat hulle die aërodinamiese eienskappe daarvan kan verander.”
Die eekhoring gebruik sy stert om hom te stuur wanneer hy vlieg. Net voor hy op ’n boom land, maak hy sy “remvalskerm” oop — dit wil sê, hy neem ’n vertikale posisie in. Dit gebeur baie selde dat die eekhoring hom misgis en grond toe val.
Dieet wysig
Hulle is meestal herbivore, met 'n dieet wat bestaan uit blare, sade, bolle, spruite, neute, bessies en soms selfs voëleiers and babavoëltjies. Die eekhorings stoor soms hulle kos in ou houtkapperneste of soortgelyke holtes.
Voortplanting wysig
Hulle paar vroeg in die lente. In Suidelike gedeeltes van Finland begin die paarseisoen nader aan die einde van Maart, met 'n tweede seisoen gedurende April. Na 'n dragperiode van vyf weke, gee die wyfie geboorte aan 'n werpsel van gewoonlik 2 of 3, waarvan elkeen 5 gram weeg. Hulle verkies om hulle nes te bou in holtes wat deur houtkappers gemaak is, maar is al gevind in voëlhuisies as die grootte van die ingang voldoende is. 'n Eekhoring kan tot 5 jaar leef.
Habitat wysig
Waarom word die vlieënde eekhoring so selde gesien? Een rede is dat hierdie klein nagdiertjie stilletjies deur die blaredak beweeg en nie baie aandag trek nie. Boonop verkies die vlieënde eekhoring om in die noordelike gemengde woude te woon, wat vanaf die Baltiese See regdeur die Russiese taiga tot by die Stille Oseaan strek.
Dit lyk of die uitgestrekte woude van Siberië die oorlewing van die Europese vlieënde eekhoring sal verseker. Nogtans het hierdie spesie—soos ander diere wat in boomholtes nes maak—as gevolg van ontbossing geskikte nesmaakplekke verloor. In Finland, die westelike deel van sy habitat, word die vlieënde eekhoring deur ’n wet van die Europese Unie beskerm. ’n Konstruksieprojek kan uitgestel of afgestel word as ’n vlieënde eekhoring selfs net skrams in die blaredak gesien word of as sy mis ontdek word.
Die vlieënde eekhoring hiberneer nie. Hulle het aangepas in die koue wintermaande, deur bloot minder aktief te wees en meeste van hulle tyd in die nes te spandeer. Hulle word ook daaraan geken dat hulle saambondel om die koue te kan hanteer. Hulle kan hulle metabolisme en liggaamstemperatuur verlaag om so energie te bespaar...en dit is hoekom hulle mekaar nodig het om hitte te kan opbou. Hulle sal selfs hulle neste met ander diere deel om sodoende hitte te kan bekom.
Voedselketting wysig
Die eekhoring word gejag deur uile, katte en marters.
Eekhorings vergeet waar hulle tot die helfte van hul neute begrawe het, en dit laat dikwels nuwe woude ontstaan.
Hulle speel 'n klein rol in die groot, kompliseerde ekosisteem van woulde, maar daardie ekosisteem speel ook 'n belangrike rol vir die mens ... dit bied 'n rykdom van natuurlike hulpbronne en ekologiese dienste soos skoon lug, water, en beperk oorstromings. Ons verloor soms oog op al die voordele en eienskappe wat die wildlewe soos vlieënde eekhorings vir ons kan bied.
Verwysings wysig
- ↑ Shar, S., Lkhavgasuren, D., Henttonen, H., Maran, T. & Hanski, I. (2008). Pteromys volans. 2008 IUBN Rooi Lys van bedreigde spesies. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur 2008. Verkry op 6 Januarie 2009.