Wikipedia

Sonny Rollins

Walter Theodore "Sonny" Rollins[1][2] (gebore op 7 September 1930)[3] is 'n Amerikaanse tenoor-saxofoonspeler wat jazzmusiek speel en wye erkenning geniet as een van die mees invloedryke jazzmusikante.[3] Hy het reeds meer as sestig albums opgeneem as "bandleader". 'n Groot aantal van sy komposisies, insluitende "St. Thomas", "Oleo", "Doxy", "Pent-Up House" en "Airegin", het standaardwerke in die jazzrepertorium geword. Rollins is al "die grootste lewende improviseerder" en die "Saxofoon Kolos" genoem.

Sonny Rollins
Rollins tydens 'n opvoering in Oktober 2011
Agtergrondinligting
GeboortenaamWalter Theodore Rollins
Gebore7 September 1930 (1930-09-07) (93 jaar oud)
New York, Verenigde State
GenresJazz, hard bop
Beroep(e)Musikant, komponis, bandleader
InstrumenteTenoor-saxofoon, sopraan-saxofoon
Jare aktief1947–2012
EtikettePrestige Records, Blue Note Records, Contemporary Records, RCA Victor, Impulse!, Milestone Records, Doxy, Okeh Records, EmArcy/Doxy
AssosiasiesClifford Brown, Miles Davis, Kenny Dorham, Art Farmer, Dizzy Gillespie, Babs Gonzales, J.J. Johnson, Jackie McLean, Thelonious Monk, Bud Powell, Max Roach, Modern Jazz Quartet
Webwerfsonnyrollins.com

Vroeë lewe wysig

Rollins is gebore in New York Stad. Sy ouers is afkomstig van die Amerikaanse Maagde-eilande.[4] Hy is die jongste van drie kinders en het grootgeword in Harlem en Sugar Hill.[5] Hy ontvang sy eerste alt-saxofoon op die ouderdom van sewe of agt.[6] He woon die Edward W. Stitt Junior High School by, en matrikuleer aan die Benjamin Franklin High School in Oos-Harlem.[7] Rollins bespeel aanvanklik die klavier, maar slaan later oor na die alt-saxofoon. In 1946 slaan hy uiteindelik oor na die tenoor-saxofoon. Gedurende sy hoërskooljare speel hy in 'n groep saam met toekomstige jazz legendes soos Jackie McLean, Kenny Drew en Art Taylor.

Invloede wysig

Rollins was aanvanklik as saxofoonspeler aangetrokke tot die Jump blues- en R&B klanke van kunstenaars soos Louis Jordan, maar is vinnig ingetrek in die hoofstroom tenoor-saxofoon tradisie. Die Duitse kritikus Joachim-Ernst Berendt beskryf hierdie tradisie as synde tussen twee pole: diè van die sterk sonoriteit van Coleman Hawkins en diè van die ligte, buigsame frasering van Lester Young. [8] Ander tenoor-saksofoon invloede sluit in Ben Webster en Don Byas. Teen die middel van sy tienerjare is Rollins sterk beïnvloed deur die alt-saxofoonspeler Charlie Parker.[9] Gedurende sy hoërskooljare was sy leermeester die pianis en komponis Thelonious Monk; hy het dikwels repetisies gehou by Monk se woonstel.[10]

Instrumente wysig

Rollins het by verskeie geleenthede 'n Selmer Mark VI[11] tenoor-saxofoon en 'n Buescher Aristocrat instrument bespeel.[12] Gedurende die 1970's het hy 'n sopraan-saxofoon gebruik vir sy opnames vir die album Easy Living. Sy verkose mondstukke word gemaak deur Otto Link en Berg Larsen.[13] Hy maak gebruik van Frederick Hemke medium rietstukke.[11]

Diskografie wysig

Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Diskografie van Sonny Rollins.

Verwysings wysig

  1. ↑ Appelbaum, Larry (23 Februarie 2013). "Interview with Sonny Rollins Pt. 1". Larryappelbaum.wordpress.com. Besoek op 20 Mei 2016.
  2. ↑ "Sonny Rollins". Concord Music Group. 7 September 1930. Besoek op 20 Mei 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 Michael G. Nastos (7 September 1930). "Sonny Rollins | Biography". AllMusic. Besoek op 28 Julie 2015.
  4. ↑ Larry Taylor (26 Maart 2008). "Sonny Rollins: Touring, Life Today and the Future". All About Jazz. Besoek op 31 Januarie 2013.
  5. ↑ "Sonny Rollins At Sixty-Eight - 99.07". The Atlantic. 1 Julie 1999. Besoek op 13 November 2015.
  6. ↑ Appelbaum, Larry (23 Februarie 2013). "Interview with Sonny Rollins Pt. 1 « Let's Cool One". Larryappelbaum.wordpress.com. Besoek op 28 Julie 2015.
  7. ↑ Myers, Marc (3 September 2010). "Sonny Rollins Takes a Ride Uptown". WSJ. Besoek op 28 Julie 2015.
  8. ↑ Berendt, Joachim (1976). The Jazz Book. Paladin. p. 229.
  9. ↑ "In Conversation with Sonny Rollins – Jazz.com | Jazz Music – Jazz Artists – Jazz News". Jazz.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op Oktober 22, 2015. Besoek op November 13, 2015.
  10. ↑ Robin Kelley (8 Desember 2009). Thelonious Monk: The Life and Times of an American Original. p. 118. ISBN 9781439190494. Besoek op 13 November 2015.
  11. ↑ 11,0 11,1 Bret Primack (20 Januarie 1949). "Jazz Articles: Sonny Rollins: Summoning the Muse". Jazztimes.com. Besoek op 13 November 2015.
  12. ↑ "A Tale of Some Saxophones - Miscellaneous Music - organissimo forums". Organissimo.org. Besoek op 13 November 2015.
  13. ↑ "FAQ". Sonny Rollins. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 November 2015. Besoek op 13 November 2015.

Verdere leeswerk wysig

  • Blancq, Charles. Sonny Rollins: The Journey of a Jazzman. Boston: Twayne, 1983.
  • Blumenthal, Bob, and John Abbott. Saxophone Colossus: A Portrait of Sonny Rollins. New York: Abrams, 2010.
  • Broecking, Christian. Sonny Rollins: Improvisation und Protest. Creative People Books / Broecking Verlag, 2010.
  • Médioni, Franck. Sonny Rollins: Le Souffle Continu. Paris: Editions MF, 2016.
  • Nisenson, Eric. Open Sky, Sonny Rollins and his World of Improvisation. New York: St. Martin's Press, 2000.
  • Palmer, Richard. Sonny Rollins: The Cutting Edge. New York: Bloomsbury, 2004.
  • Theard, Christine Marie. It's All Good: Colossal Conversations with Sonny Rollins. They Are Divine Books, 2018.
  • Wilson, Peter Niklas. Sonny Rollins: The Definitive Musical Guide. Berkeley: Berkeley Hills Books, 2001.
  • Wyatt, Hugh. Sonny Rollins: Meditating on a Riff. New York: Kamama Books, 2018.

Eksterne skakels wysig

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Sonny_Rollins&oldid=2429370"