Sonvlek
Sonvlekke is relatief donker kolle op die Son se oppervlak. Dit hou verband met relatief koeler plekke op die Son. Dié afkoeling word veroorsaak deur sterk magneetvelde wat die konveksie van plasma bemoeilik en so die hittetoevoer vanuit die binneste deel van die ster tydelik verminder. Ná ’n tyd verdwyn die sonvlekke weer. Dit kom gewoonlik in pare voor, elk met ’n teenoorgestelde magneetpool.
Die aantal sonvlekke kan as 'n maatstaf dien van die Son se aktiwiteit: hoe meer daar te siene is, hoe meer aktief is die son. 'n Akiewe son produseer kort ontploffings van energie waar gelade deeltjes vrykom. Wanneer die deeltjies die aardse atmosfeer binnedring, kan dit Poollig veroorsaaak. Die kans vir Poollig is die grootste in jare met baie sonaktiwiteit.
Gemiddeld om die elf jaar, in 'n "aktiewe" periode, wissel die Son se magnetiese pole van plek. Die laaste keer dat dit gebeur het was einde Desember 2013. Die volgende keer dat die pole van posisie gaan wissel sal in 2024 wees. Die poolverskuiwing vind altyd op die sonmaksimum plaas, die periode van die grootste sonaktiwiteit in die elfjarige siklus van die Son. [1][2][3]
Verwysings wysig
- ↑ "Sun". HowStuffWorks. 22 April 2009. Besoek op 22 Februarie 2013.
- ↑ "1989QJRAS..30...59M Page 60". articles.adsabs.harvard.edu. Bibcode:1989QJRAS..30...59M. Besoek op 27 Junie 2021.
- ↑ Strassmeier, K. G. (10 Junie 1999). "Smallest KPNO Telescope Discovers Biggest Starspots (press release 990610)". University of Vienna. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Junie 2010. Besoek op 20 Februarie 2008.
starspots vary on the same (short) time scales as Sunspots do ... HD 12545 had a warm spot (350 K above photospheric temperature; the white area in the picture)