Stukragomkering (lugvaart)

Stukragomkering in lugvaart is die tydelike wegleiding van 'n vliegtuigenjin se stuwing sodat dit vorentoe gerig word, instede van agteruit. Stukragomkering werk teen die vorentoebeweging van 'n vliegtuig, wat spoedvermindering teweegbring. Stelsels vir stukragomkering word op meeste straalvliegtuie gebruik om te help met spoedvermindering net na landing. Dit help ook met die vermindering van slytasie op remme en korter landingsafstande. Sulke toestelle verbeter die bedryf van vliegtuie aansienlik en word as belangrik beskou vir die veilige bedryf van lugrederye.

Die emmers van 'n teikentipe stukragomkeerder word ontplooi op die Tay-enjins van 'n Fokker 100.

Teikentipe stukragomkeerder van 'n RB.199 enjin van 'n Panavia Tornado, een van slegs enkele vegvliegtuie met stukragomkering.

Stukragomkering is ook beskikbaar op baie skroefgedrewe vliegtuie deur die omkeer van die beheerbare-veld skroewe tot 'n negatiewe hoek. Die ekwivalente konsep vir 'n skip word stewe-aandrywing genoem.

Video van 'n teikentipe stukragomkeerder wat ontplooi word.

Straalvliegtuie

Op vliegtuie met straalenjins, word stukragomkering behaal deur die spuitstraal vorentoe te laat vloei. Die enjin loop of draai nie omgekeerd nie; in plaas daarvan, keer die toestel die lugvloei om en lei dit na vore. Hoë-omleidingverhoudingenjins verkry gewoonlik stukragomkering deur die verandering van die rigting van slegs die waaierlugvloei, aangesien die meerderheid van die stukrag wat gegenereer word deur hierdie afdeling, eerder as die kern, gelewer word.