Japan Rugby League One

(Aangestuur vanaf Top League)

Die Japan Rugby League One (Japannees: ジャパンラグビーリーグワン; vanaf 2003 tot 2021 die Top League) is ’n rugbykompetisie in Japan. Dit is die hoogste vlak van rugbykompetisies in Japan en is ’n professionele liga. Voorheen was dit ’n industriële liga, wat beteken dat talle spelers werknemers was van hul maatskappy en die spanne elkeen deur groot maatskappye besit is. Die Japannese Rugbyvoetbalunie (JRVU) het die kompetisie in 2003 op die been gebring deur die Japanse Maatskappy-rugbyvoetbalkampioenskap te absorbeer sodat die algehele standaard van die sport verbeter kan word, die gewildheid van die sport toeneem en die resultate van die Japannese nasionale rugbyspan verbeter. Twaalf spanne het aan die eerste seisoen in 2003–04 deelgeneem. In 2006–07 is die kompetisie na veertien spanne uitgebrei en in 2013–14 na sestien.

Japan Rugby League One
2023–24 Japan Rugby League One
Kenteken van die Japan Rugby League One

Sportsoort Rugby
Gestig 2003
Eienaar Japannese Rugbyvoetbalunie
Inwydingseisoen 2003–04
Deelnemende lande Vlag van Japan Japan
Divisies Eerste divisie
Tweede divisie
Derde divisie
Aantal spanne 12
Mees onlangse kampioen Saitama Wild Knights

Tot in 2022 was dit ’n industriële liga, wat beteken dat talle spelers werknemers was van hul maatskappy en die spanne elkeen deur groot maatskappye besit is. Hoewel die toernooi vir sy hoë salarisse bekend is, speel net ’n klein aantal wêreldklasspelers en min Japannese spelers professioneel, wat beteken dat die meeste spelers amateurs is. Die vertraagde 2021-seisoen was die laaste van die Top League, nadat die JRVU ’n nuwe professionele toernooi met drie divisies vanaf 2022 goedgekeur het.[1] In Januarie 2021 is meer details omtrent die struktuur aan die media verduidelik. Dit sal 25 spanne behels, van wie die boonste twaalf spanne in twee konferensies verdeel sal word, met sewe spanne wat in afdeling twee en ses spanne wat in afdeling drie sal speel.[2] Die nuwe toernooi is in Julie 2021 as Japan Rugby League One bekendgestel.[3]

Die meesterbrein agter die liga was Hiroaki Shukuzawa wat die dringendheid aan ’n verbetering van die Japanse plaaslike maatskappy-rugbykompetisie na ’n professionele vlak gevoel het, wat Japan uiteindelik in staat sou stel om meer mededingend te wees in internasionale rugby. Talle buitelanders het hulself al beskikbaar gestel om in die Top League te speel. In die 2010’s het salarisse in die Top League van die hoogste in die rugbywêreld geword met Jaque Fourie wat in 2012 die bes betaalde rugbyspeler in die wêreld was.[4]

Kampioene wysig

 
Openingseremonie van die 2009–10-eindstryd
 
Keiser Naruhito besoek met sy eggenoot Masako 'n wedstryd tydens die 2018–19-seisoen
Seisoen Japan Rugby League One-kampioene
Japan Rugby League One
2023   Kubota Spears Funabashi Tokyo Bay
2022   Panasonic Wild Knights
Top League
2021   Panasonic Wild Knights
2019–20 seisoen afgelas
2018–19   Kobelco Steelers
2017–18   Suntory Sungoliath
2016–17   Suntory Sungoliath
2015–16   Panasonic Wild Knights
2014–15   Panasonic Wild Knights
2013–14   Panasonic Wild Knights
2012–13   Suntory Sungoliath
2011–12   Suntory Sungoliath
2010–11   Sanyo Wild Knights
2009–10   Toshiba Brave Lupus
2008–09   Toshiba Brave Lupus
2007–08   Suntory Sungoliath
2006–07   Toshiba Brave Lupus
2005–06   Toshiba Brave Lupus
2004–05   Toshiba Brave Lupus
2003–04   Kobe Steel Kobelco Steelers*

Notes:

* NEC Green Rockets het die Microsoftbeker in 2003–04 gewen. Die beker is geag as ’n afsonderlike kompetisie van die Top League voor 2007.

Verwysings wysig

  1. (en) "Framework of Entry Conditions to New League". Japannese Rugbyvoetbalunie. 1 Julie 2020. Besoek op 22 Februarie 2021.
  2. (en) "Japan's new rugby union league to launch in 2022". Sports Pro Media. 18 Januarie 2021. Besoek op 22 Februarie 2021.
  3. (fr) "La nouvelle ligue japonaise s'appelle la Japan Rugby League One". Asie Rugby. 16 Julie 2021. Besoek op 16 Julie 2021.
  4. (en) "Die 4.25 miljoen pond vraag". ESPNccrum. 24 Mei 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Mei 2013. Besoek op 24 Mei 2012.

Eksterne skakels wysig