’n Troika (Russies: тройка; "drietal", "trio") is ’n tradisionele Russiese inspanmetode vir perde vooraan ’n rytuig of slee. Die naam word ook vir die voertuig self gebruik. Dit was ’n gunstelingtema vir skilders, digters en sangers – soos Nikolai Gogol in sy roman Dooie Siele.

’n Troika, met die middelste perd se halstuig en boog duidelik sigbaar.

Beskrywing wysig

 
’n Troika met wolwe, ’n Palech-sigaretdosie.
 
’n Troika ry oor die sneeu, deur Franz Roubaud.

Die perde in ’n troika word altyd langs mekaar ingespan, en dit onderskei dit van ander inspanmetodes met drie perde. Die middelste perd dra gewoonlik ’n halstuig, asook ’n boog wat aan die slee se disselbome vas is; die kantperde dra gewoonlik ’n borstuig. Die troika word tradisioneel so gedryf dat die middelste perd draf en die kantperde galop. Daar is vier leisels: twee vir die middelste perd en een elk vir die kantperde.

’n Troika kan 45-50 km/h haal, wat in die 17de tot 19de eeu baie vinnig vir landvoertuie was. Die inspanmetode is in die 17de eeu in Rusland ontwikkel – eers om pos vinnig af te lewer en daarna om mense en ander goedere te vervoer. Moeë perde sou oor lang afstande gereeld geruil word vir ander.

Die eerste troikaresies is in 1840 in Moskou gehou. In die Russiese Ryk het adellikes dikwels in troikas gery met ’n drywer in ’n uniform. Versierde troikas was gewild vir groot godsdiensfeeste en troues.

Die troika was deel van die stedelike en plattelandse kultuur. Die perde wat vir ’n troika gebruik is, was gewoonlik klein. Die Wjatka-perd was nie hoër as 14,1 handbreedtes (145 cm) nie. Dit het deel van Rusland se kultuur geword. Die woord "troika" word ook in die politiek vir ’n leidende drietal gebruik.

Eksterne skakels wysig