Westerhout 40 is ’n stervormende gebied in die Melkweg, in die sterrebeeld Slang se Serpens Cauda-deel. Op ’n afstand van 1 600 ligjare is dit een van die naaste streke aan die Sonnestelsel wat Klas O- en Klas B-tipe sterre vorm. Dit word egter grootliks verberg deur sy enorme molekulêre wolk en kan nie maklik in sigbare golflengtes van lig waargeneem word nie.[2][6] Die geïoniseerde gas van die OB-sterre met hul groot massa het ’n H II-gebied geskep[7] met ’n uurglasvorm.[8]

Westerhout 40
Blou: X-straal (Chandra ACIS); groen: 5,8 µm (Spitzer); rooi: 8,0 µm (Spitzer)
Blou: X-straal (Chandra ACIS); groen: 5,8 µm (Spitzer); rooi: 8,0 µm (Spitzer)
Soort stelsel H II-gebied
Sterrebeeld Slang
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 18h 31m 29s
Deklinasie -02° 05.4′
Besonderhede
Afstand (ligjaar) 1 600[1][2][3]
Ouderdom (jaar) 0,8–1,5 miljoen[4]
Skynbare grootte  8 boogminute
Ander name W 40, Sh2-64, RCW 174, "Aquila"-stervormingsgebied[5]
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Eienskappe wysig

Soos alle stervormende gebiede bestaan Westerhout 40 uit verskillende komponente: die swerm nuwe sterre en die gasagtige materiaal waaruit hierdie sterre gevorm word (die interstellêre medium).

Die meeste van die gas is in die vorm van molekulêre wolke – die koudste en digste stadium van die interstellêre medium wat hoofsaaklik uit molekulêre waterstof (H2) bestaan.

Sterreswerm wysig

’n Oop swerm van jong sterre lê in die middel van die H II-gebied; dit bevat sowat 520 sterre.[2][9] Dié in die middel van die sterreswerm is omtrent 0,8 miljoen jaar oud, terwyl dié aan die buitekant effens ouer is: omtrent 1,5 miljoen jaar.[4] Die swerm is rofweg sferies simmetries, met die swaarder sterre nader aan die middel.[2]

Die wolk word geïoniseer deur verskeie Klas O- en Klas B-sterre.[3] Naby-infrarooi-spektroskopie het een laat O-tipe ster (IRS 1A Suid) en drie vroeë B-tipe sterre (IRS 2B, IRS 3A en IRS 5) geïdentifiseer. Daarby is IRS 1A Noord en IRS 2A Herbig Ae/Be-sterre.[1] Radio-uitstralings van verskeie van die sterre is waargeneem en kan ’n aanduiding wees van ultra-kompakte H II-gebiede.[10]

Oortollige lig in die infrarooi dui daarop dat ’n aantal sterre in die swerm ringe omhet, wat besig kan wees om planete te vorm.[2] Nege Klas 0-protosterre in die suidelike deel van die Slang is waargeneem asook drie Klas 0-protosterre in W 40,[11] wat die mening steun dat die gebied baie jonk is en aktief sterre vorm.

Interstellêre medium wysig

 
Die kern van die molkulêre wolk soos gesien deur Herschel/SPIRE by 500 µm. Die wit sirkels is is jong sterre wat deur die Chandra-X-straalsterrewag waargeneem is.[12][13]

W 40 lê in ’n molekulêre wolk met ’n geraamde massa van 1×104 M (sonmassas).[8] Die kern van die wolk het die vorm van ’n skaapwagter se staf en vorm tans nuwe sterre.[11][14] Die swerm van OB- en pre-hoofreekssterre lê net oos van die kromming in hierdie filament. Danksy die meting van radiolig wat deur koolstofmonoksied geskep word, is die massa van die kern geraam op 200–300 M. Daar is ’n swak, bipolêre uitvloei van gas uit die kern wat waarskynlik van ’n jong stervoorwerp afkomstig is.[15]

Galery wysig

Sien ook wysig

Verwysings wysig

  1. 1,0 1,1 Shuping, R. Y.; et al. (2012). "Spectral Classification of the Brightest Objects in the Galactic Star-forming Region W40". Astronomical Journal. 144 (4): 116. Bibcode:2012AJ....144..116S. doi:10.1088/0004-6256/144/4/116.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Kuhn, M. A.; et al. (2010). "A Chandra Observation of the Obscured Star-forming Complex W40". Astrophysical Journal. 725 (2): 2485–2506. Bibcode:2010ApJ...725.2485K. doi:10.1088/0004-637X/725/2/2485.
  3. 3,0 3,1 Smith, J.; et al. (1985). "Infrared sources and excitation of the W40 complex". Astrophysical Journal. 291: 571–580. Bibcode:1985ApJ...291..571S. doi:10.1086/163097.
  4. 4,0 4,1 Getman, K. V.; et al. (2014). "Age Gradients in the Stellar Populations of Massive Star Forming Regions Based on a New Stellar Chronometer". Astrophysical Journal. 787 (2): 108. Bibcode:2014ApJ...787..108G. doi:10.1088/0004-637X/787/2/108.
  5. 5,0 5,1 André, Ph.; et al. (2010). "From filamentary clouds to prestellar cores to the stellar IMF: Initial highlights from the Herschel Gould Belt Survey". Astronomy & Astrophysics. 518: 102. Bibcode:2010A&A...518L.102A. doi:10.1051/0004-6361/201014666.
  6. "NASA'S SOFIA Airborne Observatory Views Star Forming Region W40". Persberig. Nov 21, 2011. http://www.nasa.gov/mission_pages/SOFIA/11-36.html#.VPygoikmf8E. Besoek op Mar 8, 2015. 
  7. Vallee, J. P. (1987). "The warm C II region between the hot ionized region S 64 = W 40 and the cold molecular cloud G 28.74 + 3.52". Astronomy & Astrophysics. 178: 237. Bibcode:1987A&A...178..237V.
  8. 8,0 8,1 Rodney, S. A.; Reipurth, B. (2008). "The W40 Cloud Complex". In Reipurth, B. (red.). Handbook of Star Forming Regions, Volume II: The Southern Sky ASP Monograph Publications. Vol. 5. p. 43. ISBN 978-1-58381-670-7.
  9. Kuhn, M. A.; Getman, K. V.; Feigelson, E. D. (2015). "The Spatial Structure of Young Stellar Clusters. II. Total Young Stellar Populations". Astrophysical Journal. 802: 60. arXiv:1501.05300. Bibcode:2015ApJ...802...60K. doi:10.1088/0004-637X/802/1/60.
  10. Rodríguez, L. F.; et al. (2011). "A Cluster of Compact Radio Sources in W40". Astronomical Journal. 140 (4): 968–972. Bibcode:2010AJ....140..968R. doi:10.1088/0004-6256/140/4/968.
  11. 11,0 11,1 Maury, A. J.; et al. (2011). "The formation of active protoclusters in the Aquila rift: a millimeter continuum view". Astronomy & Astrophysics. 535: 77. Bibcode:2011A&A...535A..77M. doi:10.1051/0004-6361/201117132.
  12. Feigelson, E. D.; et al. (2013). "Overview of the Massive Young Star-Forming Complex Study in Infrared and X-Ray (MYStIX) Project". Astrophysical Journal Supplement. 209 (2): 26. Bibcode:2013ApJS..209...26F. doi:10.1088/0067-0049/209/2/26.
  13. Broos, P. S.; et al. (2013). "Identifying Young Stars in Massive Star-forming Regions for the MYStIX Project". Astrophysical Journal Supplement. 209 (2): 32. Bibcode:2013ApJS..209...32B. doi:10.1088/0067-0049/209/2/32.
  14. Pirogov, L. (2013). "Molecular line and continuum study of the W40 cloud". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 436 (4): 3186–3199. Bibcode:2013MNRAS.436.3186P. doi:10.1093/mnras/stt1802.
  15. Zhu, L.; et al. (2006). "A Study of the Molecular Cloud S64 with Multiple Lines of CO Isotopes". Chinese Journal of Astronomy and Astrophysics. 6 (1): 61–68. Bibcode:2006ChJAA...6...61Z. doi:10.1088/1009-9271/6/1/007.
  16. Povich, M. S.; et al. (2013). "The MYStIX Infrared-Excess Source Catalog". Astrophysical Journal Supplement. 209 (2): 31. Bibcode:2013ApJS..209...31P. doi:10.1088/0067-0049/209/2/31.
  17. Block, A. (2013). "SH2-64". www.caelumobservatory.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 November 2019. Besoek op 26 September 2015.

Eksterne skakels wysig

Koördinate:   18h 31m 29s, −02° 05′ 36″