Wikipedia

Zuill Bailey

James Zuill Bailey, beter bekend as Zuill Bailey (gebore 1972), is 'n Grammy-bekroonde Amerikaanse tjellis, kamermusikant en artistieke direkteur. Hy is 'n gegradueerde van die Peabody-instituut van die Johns Hopkins-universiteit en die Juilliard-skool, en het op internasionale vlak saam met van die mees gerekende orkeste verskyn. Hy is professor in tjello aan die Universiteit van Texas in El Paso. Bailey het 'n eksklusiewe internasionale opname-kontrak met die Telarc plate-etiket.

Zuill Bailey
Gebore24 April 1972 (1972-04-24) (52 jaar oud)
GenresKlassiek
Beroep(e)Tjellis
InstrumenteTjello
Jare aktief1996 - tans
EtiketteTelarc, ASV, Delos, Zenph Studios

Biografie wysig

As konsert-solis het Bailey saam met die simfonieorkeste van Chicago, Dallas, Los Angeles, San Francisco, Buffalo, Ft. Worth, Louisville, Milwaukee, Minnesota, Noord-Carolina, Toronto en Utah gewerk. [1] Hy het saam met die dirigente Alan Gilbert, Andrew Litton, Grant Llewellyn, Itzhak Perlman, James De Priest en Stanisław Skrowaczewski gewerk, en het opgetree saam met die pianis Leon Fleisher, die Juilliard Strykkwartet, die violis Jaime Laredo, en tjelliste Lynn Harrell, Janos Starker en David Martín.

Bailey het tydens sy uitverkoopte debuut in New York die volledige Beethoven- tjellosonates saam met die pianis Simone Dinnerstein in die Metropolitan Museum of Art opgevoer . Hy het verskyn in die Walt Disney Concert Hall, [2] Kennedy Center, [3] Alice Tully-saal, 92nd Street Y, en Carnegie Hall, waar hy sy debuut gemaak het met die Amerikaanse première van Mikis Theodorakis se Rapsodie vir Tjello en Orkes.

Zuill Bailey is 'n lid van die Perlman/Quint/Bailey-trio, saam met die pianis Navah Perlman en die violiste Philippe Quint. Hy tree gereeld saam met Awadagin Pratt, 'n jarelange duo-vennoot-pianis, op .

Zuill Bailey is 'n opname kunstenaar vir Telarc . Sy opname van die Bach Tjello Suites was nommer 1 op die Klassieke Speellys. Ander opnames op Telarc is Brahms se volledige werke vir tjello en klavier saam met die pianis Awadagin Pratt, en Russiese meesterwerke wat die werke van Tsjaikofski en Sjostakowitsj insluit, saam met die San Francisco Ballet-orkes. Ander opnames sluit in sy regstreekse uitvoering van die Dvořák Tjello-konsert saam met die Indianapolis Simfonieorkes, en Spanish Masters CD vir Zenph-ateljees in opnames met die saam met die ontslape komponis Manuel de Falla. Sy diskografie bevat ook 'n debuut-opvoering album vir Delos, Tjello-kwintette van Boccherini en Schubert met Janos Starker, Saint-Saëns se tjello-concertos nr. 1 en 2 "Lewendig", en die Korngold Tjello-konsert met Kaspar Richter en die Bruckner Orkes Linz vir ASV. Kalmus Music Masters het die "Zuill Bailey Performance Editions" vrygestel wat die kernrepertorium van tjello-literatuur omvat.

Netwerk-televisie-optredes sluit 'n rol in die HBO- reeks Oz in, bykomend tot optredes vir NBC, A&E, NHK in Japan, 'n regstreekse uitsending van die Beethoven Trippelconcerto uit Meksikostad, en 'n televisieproduksie van die Kubaanse première van Victor Herbert se Tjello-konsert No. 2 met die Nasionale Orkes van Kuba. Hy is ook gehoor op NPR se Performance Today, Saint Paul Sunday, [4] BBC se In Tune, XM Radio se Live from Studio II, Sirius Satellite Radio, en RTHK Radio Hong Kong.

Zuill Bailey maak gebruik van 'n Matteo Gofriller tjello uit 1693 wat voorheen besit is deur Mischa Schneider van die Boedapest Strykkwartet. Benewens uitgebreide toere, is Bailey die artistieke direkteur van onderskeidelik El Paso Pro Musica, die Northwest BachFest in Spokane, WA, en van die Sitka-musiekfees. Hy is 'n professor in tjello aan die Universiteit van Texas in El Paso. [5]

In 2016 is Bailey genomineer vir 'n Grammy-toekenning in die kategorie Beste Klassieke Instrumentale solo vir sy opname van die Amerikaanse komponis Michael Daugherty se tjello-concerto Tales of Hemingway, opgeneem deur die Nashville Simfonieorkes . [6]

Diskografie wysig

  • Prokofiëf Sinfonia Concertante en Tjello Sonate, Zuill Bailey (tjello), NC Symphony, Natasha Paremski (klavier) (2016)
  • Daugherty Tales of Hemingway for Cello and Orchestra (2016), Zuill Bailey (tjello)
  • Elgar Tjelloconcerto, (2013), Zuill Bailey (tjello)
  • Dvořák Tjelloconcerto, (2012), Zuill Bailey (tjello)
  • The Spanish Masters, Manuel De Falla (2011), Zuill Bailey (tjello)
  • Brahms, (2011), Zuill Bailey (tjello), Awadagin Pratt (klavier)
  • Bach Tjello Suites, (2010), Zuill Bailey (tjello)
  • Beethoven: Zuill Bailey en Simone Dinnerstein, (2009), Zuill Bailey (tjello), Simone Dinnerstein (klavier)
  • Russian Masterworks CD (Tsjaikofski / Sjostakowitsj-konserto met die San Francisco Ballet-orkes, (2009), Zuill Bailey (tjello)
  • Klaviertrio’s deur Schubert en Sjostakowitsj, met die pianis Navah Perlman en die violis Giora Schmidt, (2008). Telarc CD
  • Arenski & Dohnanyi: met spesiale gas Lynn Harrell, (2007), Giora Schmidt (viool), Kirsten Johnson (altviool), Zuill Bailey (tjello), Soovin Kim (viool), Lynn Harrell (tjello)
  • Saint-Saëns Tjelloconcertos met die Roanoke Simfonieorkes, (2005), Zuill Bailey (tjello)
  • Janos Starker Celebration - Schubert & Boccherini, (2005), Janos Starker (tjello), Kirsten Johnson (altviool), Zuill Bailey (tjello), Soovin Kim (viool), Kurt Nikkanen (viool)
  • Zuill Bailey: Debuut Solo-CD, (2003), Zuill Bailey (tjello)
  • Erich Wolfgang Korngold: Tjelloconcerto, (2003), Zuill Bailey (tjello), Bruckner Orkes Linz / Caspar Richter, ASV
  • The Rose Album, met die uitvoering van David Popper se Requiem for Three Cellos en Piano opus 66, met tjelliste Matt Haimovitz en Sara Sant'Ambrogio, en die pianis Navah Perlman (2002). Oxingale Records CD OX2002

Verwysings wysig

  1. ↑ "Conversation with Zuill Bailey" (in Engels). Cello.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Oktober 2019. Besoek op 7 November 2012.
  2. ↑ "The Hollywood Sound" (in Engels). Los Angeles Philharmonic. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2016. Besoek op 28 April 2013.
  3. ↑ "Music review: Zuill Bailey and Orion Weiss at the Kennedy Center". 6 Mei 2010. Besoek op 28 April 2013.
  4. ↑ "Saint Paul Sunday: Zuill Bailey and Awadagin Pratt". Saintpaulsunday.publicradio.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Julie 2013. Besoek op 7 November 2012.
  5. ↑ "faculty.utep.edu/jzbailey > Home" (in Engels). Faculty.utep.edu. 2 Februarie 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Februarie 2012. Besoek op 7 November 2012.
  6. ↑ "2017 Grammy Awards: Complete list of nominees". www.latimes.com.

Eksterne skakels wysig

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Zuill_Bailey&oldid=2431504"