135-film
135 is ’n filmformaat vir fotografie. Die film kom in ’n kasset voor, is 35 mm breed en word in 35 mm-kameras gebruik.
Die term 135 (ISO 1007) is in 1934 deur Kodak ingestel[1] as ’n naam vir die kasset vir 35 mm-film. Dit het teen die laat 1960's gewilder geword as die 120-film van vroeër.
Ondanks die mededinging van ander formate soos 828, 126 en 110, is dit steeds die gewildste. Die grootte van die 135-filmraampie is deur baie moderne digitale enkellens-reflekskameras aangeneem.
Eienskappe
wysig
Rolletjies 135-film is in ’n kasset toe sodat die film in daglig gelaai kan word. Die beginpunt van die film word in die kamera gesteek en tot by die eerste raampie gerol. As die film vol is, word dit weer teruggerol na die begin. Sommige kameras rol die film af as dit gelaai word en die foto's word dan in ’n terugwaartse rigting geneem terwyl die film geleidelik oprol.
Sedert die 1980's word filmkassette met die DX-kode gemerk; kameras lees die kode en stel dan die regte filmspoed.
135-film word in verskeie emulsietipes en sensitiwiteite gemaak. Die gewildste filmspoed is ISO 100/21° tot ISO 800/30°. Vinniger of stadiger films voorsien meestal in spesialiteitsbehoeftes. Verder is daar kleur- en swart-wit-films, asook films wat sensitief is vir infrarooilig. Meer eksotiese emulsies is in 135-film beskikbaar as in enige ander formaat.
Die breedte van die formaat is gewoonlik 24 mm binne die gaatjies weerskante van die film, wat self 35 mm breed is. Gewone volraamfoto's is 24×36 mm (dus in ’n verhouding van 2:3).
Die films is in verskillende lengtes beskikbaar. Dit was aanvanklik lank genoeg vir 36 foto's, met die enigste korter lengte in die 1980's rond vir 20 foto's. Later is laasgenoemde verander na 24 en 12 foto's. Soms kan tot drie foto's meer geneem word op ’n 24-foto-film.
Verwysings
wysig- ↑ "The History of Kodak Roll Films" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Junie 2019. Besoek op 8 Februarie 2009.