Adriaan Louw Albertyn

Adriaan Louw Albertyn (1 Februarie 1875 – 10 Augustus 1962) is op 1 Februarie 1875 gebore as een van nege kinders van die predikant Johannes Rudolph Albertyn (1847–1920) (na wie die dorpie Albertinia vernoem is) en Margaretha Johanna Elizabeth Louw (1848–1921).

Lewe en werk

Sy broers en susters is Pieter Kuipers, Charlotte Louise, Johannes Rudolph, Margaretha Eizabeth, Louise Isabel, Johanna Georgina, Nico Hofmeyr en George Muller. Hy is op 17 November 1924 getroud met Helena Johanna van der Westhuizen. Op 10 Augustus 1962 is hy oorlede.

Skryfwerk

Hy skryf die roman “ 'n Volk se erfenis” wat die tyd van die Anglo-Boereoorlog tot na die Rebellie agtergrond het. 'n Dogtertjie wat deur die oorlog wees gelaat is, word deur haar oom en tannie grootgemaak op haar erfplaas, waar sy vir Andries Pretorius ontmoet. Net toe die liefde begin vlam, breek die Rebellie uit en Andries sluit aan by generaal De Wet se kommando. Die verhaal word verder vertel uit die oogpunt van die vroue wat tuisbly en na die boerderye omsien. Hulle angs en bekommernis word verwoord terwyl hulle ook deurloop onder die woede van die buurman wat aan die regeringsmagte se kant aktief deelneem. “Die kapkar in die nag”, wat afspeel teen die agtergrond van die Anglo-Boereoorlog en die inname van Pretoria. Koos van Rensburg is 'n vername amptenaar van die Munt wat moet toesig hou oor die  verwydering van groot hoeveelhede goud wat elders versteek moet word sodat die Engelse dit nie in die hande kry nie. Wanneer hy verdwyn weet niemand waar die goud is nie.

Publikasies

• 1947 Die geraamte getuig
• 1952 'n Volk se erfenis
• 1959 Die kapkar in die nag

Ander Verwysings

• Esaach: http://www.esaach.org.za/index.php?title=Albertyn,_A.L
• Oocities: http://www.oocities.org/hendrik_louw/albertyn.pdf