Afgeleë kamera

'n Afgeleë kamera is 'n kamera wat deur 'n fotograaf of tegnikus in gebiede geplaas word waar die fotograaf oor die algemeen nie self kan wees nie. Dit sluit gebiede in met beperkte toegang, nou ruimtes of waar 'n mens nie toegelaat word nie. Dit kan ook 'n ander hoek wees, sodat die fotograaf gelyktydig foto's van die dieselfde oomblik uit verskillende plekke kan neem.

'n Afgeleë wildkamera. Heelbo is die rye LED-flitsligte, middel die lens en onder die PIR-sensors.

Afgeleë kameras word die meeste gebruik vir sportfotografie. digitale, 35 mm-film, en mediumformaatkameras is die mees algemene vorm van kameras wat gebruik word.

Benodigde items

'n Algemene lys van items wat benodig word om 'n afgeleë kamera op te stel en te gebruik is:

1. 'n Robuuste kamera met 'n outomatiese filmaanskuif of 'n motordryf
2. Hegtingshardeware
3. Veiligheidskabels
4. Snellereenhede en -kabels

Gebruike en praktyke

Professor A. Kudaktin ondersoek 'n afgeleë kamera vir die monitering van wilde diere binne die Persiese luiperd-hervestigingsprogram in die Kaukasus.

Afgeleë kameras word deur fotograwe gebruik om meer foto's en uit verskillende hoeke te neem. Afstandbeheer is baie gewild in sport- en wildlewefotografie.

Kameras word dikwels teen hoeke geplaas waar 'n fotograaf nie fisies sou kon wees gedurende 'n skiet nie. Voorbeelde in sportgebruik sluit in agter die bord op 'n basketbalspel of oorhoofs in die balke van 'n arena tydens 'n groot rugbywedstryd.

Plasing

Afgeleë kameras wat in hangposisies geplaas is, word gewoonlik gemonteer met klampe en arms soos die "Bogen Super Clamp" of veranderlike wrywingarm, dikwels na verwys as "Magic Arms". Die kamera en die lens is verbind aan die veranderlike wrywingarm wat verbonde is aan die Superklem, wat op sy beurt weer geheg is aan 'n vaste item soos 'n basketbalpaal, handreling, of dakspar. Grondplate of driepote word tipies gebruik vir afgeleë kameras wat op die grond geplaas is.

Afvuur

Afgeleë kameras kan afgevuur word met handsnellers, klanksnellers, radiosenders (hoofsaaklik "Bluetooth"), of die self-tydhouer wat in die kamera ingebou is.

Vir afstandbeheer in die nabyheid van die fotograaf, kan hand- of klanksnellers gebruik word.

'n Handsneller bestaan uit 'n knoppie of skakelaar wat met 'n draad gekoppel is aan die kamerasluiter.

Vir afstandbeheer van kameras wat weg van die fotograaf af geplaas is, word radiosnellerstelsels soos "Bluetooth"-sluiterknoppies gebruik. 'n Radiosneller bestaan uit 'n knoppie of skakelaar aan 'n radiosender wat weer gekoppel is aan die kamera met 'n draad wat die kamerasluiter aktiveer.

Vir vuurpyllansering, insluitend die ruimtependeltuig, word afgeleë kameras geaktiveer deur die klank van die lansering.

Veiligheid

Die hoofprioriteit met afstandbeheerde apparaat is die veiligheid van ander mense tydens die skietproses. Staalveiligheidskabels moet gebruik word om elke deel van die afgeleë kamera van 'n veilige hegting te voorsien. Die veiligheidskabels word van gevlegte staalkoord gemaak met staalknippe aan elke kant. Sekuriteitsbokse behoort gebruik te word ter beskerming van die afgeleë kamera teen skade en vandalisme. Sekuriteitsbokse word van swaar staal gemaak en is poeierverfbedek vir duursaamheid. Hierdie bokse word gewoonlik ook van slotte voorsien om dit teen diefstal te beskerm.

Wildfotografie

Foto van 'n Chihuahuanvalk wat 'n slang vang, geneem met behulp van 'n afgeleë bewegingsensorkamera geleë in die Sevilleta National Wildlife Refuge.

Nog 'n soort afgeleë kamera is die wildkamera of staproetekamera. Dit is 'n toestel wat beelde opneem, óf as 'n foto of as video. Dit is 'n robuuste en weerbestande kamera wat ontwerp is vir uitgebreide en onbemande gebruik in die buitelug. Die beelde wat dit produseer word gebruik vir wildbespeuring deur jagters en navorsers.

Die meeste kameras kom met 'n strop waarmee dit in 'n boom gehang kan word, asook 'n slot om diefstal te voorkom. Dit sal outomaties 'n foto neem elke keer wanneer die sensor beweging bespeur. Elke beeld word gestempel met data wat die datum en tyd aanteken, sowel as 'n aantal ander datapunte. Die wildkamera sal gewoonlik dag en nag funksioneer, deur wild tot op 30 meter op te spoor.

Die eerste jagroetemonitors het hitte- en bewegingsensors as sneller gebruik, om die aantal en die tyd van die diere wat verbykom, te registreer. Die sensors is ook bekend as passiewe infrarooisensors of PIR-sensors. Gewoonlik was die jagters nooit in die omgewing nie, sodat hulle nie geweet het watter soort of grootte diere deur die PIR-sensor getel is nie. Later is 'n kamera bygevoeg en wildkamerategnologie het sedertdien dramaties ontwikkel. Oorspronklik was wildlewe-fotografie slegs beskikbaar deur die gebruik van film, maar nou is daar 'n keuse van film- of digitale kameras. Die vermoë van die wildkameras om jagters in te lig oor waar die wild hulle bevind, is nuttig vir voorseisoen-verkenning. Die inligting wanneer dit gebruik word in samewerking met die roetekamerasagteware vertel jagters waar die beste plek is om hulle in te wag. Vir digitale kameras word al die beelde aangeteken (gestoor) op 'n geheuekaart, soos 'n algemeen-beskikbare SD-kaart. Dit kan ook jagters se werk vergemaklik met die oordrag van beelde na 'n rekenaar by die huis; of hulle kan bekyk word, gekopieer of geskrap word deur 'n kyker in die veld. Duurder eenhede het die vermoë om beelde draadloos op 'n rekenaar of 'n webwerf af te laai sonder enige gebruikerinmenging.

Tipes beskikbaar

• Digitaal - produseer digitale foto's in plaas van film
• Sellulêre - stuur digitale beelde via die sellulêre netwerk in plaas van plaaslike stoor
• Film - in plaas van digitaal - hierdie kameras gebruik gewoonlik 35 mm film
• Lasermik - 'n rooi lig mik waar die beeld is om te help om die foto korrek te neem
• Gloeilampflits wat gewoonlik 5 meter sal uitreik vir nagbeelde
• Infrarooi - soms bykomend tot die ligflits beskikbaar
• Klankopname van wildklanke of -roepe om 'n wye verskeidenheid van diere te lok, met die klank verstelbaar op tussenposes van 1 tot 24 uur.

Tegniese besonderhede

Afhangende van hoe die kamera opgestel is, kan 'n nuwe foto gewoonlik elke sekonde geneem word, vir so lank as wat beweging/hitte opgespoor word. Sommige wildkameras bied die gebruiker 'n keuse van instellings vir gereelde kameraflits of stealth - soos 'n LED-flits. LED-flitse stel die jagter in staat om 'n beeld strategies op te neem in die nag sonder 'n sigbare flits. Dit verhoed dat die flits die jagter se posisie verraai in gewilde jaggebiede. Sommige modelle het 'n handskakelaar om 'n infrarooifilter vir dag- of naggebruik in te stel.

Voordele van die strobe-flits kameras

• 'n Lang reikafstand van flitsprestasie – sommige het 'n flitsafstand van meer as 20 meter.
• Hoë kwaliteit kleurbeelde in beide dag en nag maak diere-identifikasie maklik.
• Vries die dier se beweging heeltemal, sodat daar nooit enige nagbeweging vervaging voorkom nie.

Nadele van strobe-flitskameras

• Die flits kan wild afskrik
• Die flits sal deur ander jagters opgemerk word
• Kan nie nagvideo's neem nie

Voordele van infrarooi-kameras

• Minder geneig om 'n dier te verskrik (omrede daar geen sigbare lig uitgestraal word nie)
• Minder geneig om deur ander jagters opgemerk te word
• Die batterylewe is baie beter as vir kameras met flitse.

Nadele van infrarooi-kameras

• Nagbeelde is swart-en-wit en het minder detail en duidelikheid
• Infrarooi flash gehalte/reeks nadeel: As die infrarooi flits ontwerp is vir maksimum omvang kan die beelde té wit word, of vervaag. As die infrarooiflits ontwerp is vir die beste beeldkwaliteit, sal omvang opgeoffer word.

Ander gebruike van 'n wildkamera

Wildkameras word ook gebruik deur grootvoet-navorsingsgroepe en entoesiaste wat 'n poging aanwend om die legendariese wesens op foto vas te vang.

Roete/wildkameras kan ook nuttig wees vir diereverlies/-redding in die dokumentasie van die teenwoordigheid en spesiesoort van diere, soos die antwoord op 'n vraag of 'n bang, wegholhond sal terugkeer na sy huis in die nag; of die verifikasie of 'n sekere spesie wel die kos eet wat agtergelaat is vir 'n verdwaalde/wilde kat.