Wikipedia

Alfred Tennyson

Alfred Tennyson, 1ste Baron Tennyson (6 Augustus 1809 – 6 Oktober 1892), was 'n Britse digter. Hy was die Digter-laureaat van die Verenigde Koninkryk gedurende 'n aansienlike deel van Koningin Victoria se bewind, en is steeds een van die gewildste Britse digters. In 1829 is die goue medalje van die kanselier in Cambridge aan hom toegeken vir een van sy eerste stukke getiteld, "Timboektoe". Hy publiseer in 1830 sy eerste digbundel getiteld "Poems Chiefly Lyrical". "Claribel" en "Mariana", wat steeds van Tennyson se mees gevierde gedigte is, is in die bundel opgeneem. Alhoewel sy werk deur sommige kritici as té sentimenteel gesien is, het dit vinnig gewild geraak en die aandag getrek van bekende skrywers van sy dag, waaronder Samuel Taylor Coleridge. Tennyson se vroeë poësie, met sy middeleeuse en kragtige visuele beelding, het 'n groot invloed op die Broederskap van die Pre-Rafaëliete gehad.

Alfred Tennyson
Alfred Tennyson
Alfred Tennyson, 1ste Baron Tennyson, deur George Frederic Watts (1817–1904)
Digter-laureaat van die Verenigde Koninkryk
Ampstermyn
19 November 1850 – 6 Oktober 1892
Monarg Victoria
Voorafgegaan deur William Wordsworth
Opgevolg deur Alfred Austin
Persoonlike besonderhede
Gebore 6 Augustus 1809
Somersby, Lincolnshire, Engeland
Sterf 6 Oktober 1892 (op 83)
Lurgashall, Sussex, Engeland[1]
Kind(ers) 2, insluitende Hallam Tennyson, 2de Baron Tennyson
Alma mater Trinity College, Cambridge (geen graad)
Die wapenskild van Tennyson.[2]

Tennyson was ook vernuftig in die skryf van kort lirieke, soos "Break, Break, Break", "The Charge of the Light Brigade", "Tears, Idle Tears", en "Crossing the Bar". 'n Groot deel van sy verse is gebaseer op klassieke mitologiese temas, soos die Odussee, alhoewel "In Memoriam AHH" geskryf is om sy vriend Arthur Hallam, 'n tydgenoot en student aan Trinity College, Cambridge, te gedenk, nadat hy op 22-jarige ouderdom aan 'n beroerte oorlede is. [3]Tennyson het ook ander noemenswaardige gedigte geskryf soos "Idylls of the King" en "Tithonus". Gedurende sy loopbaan het Tennyson drama probeer skryf, maar sy toneelstukke het weinig sukses behaal.

'n Aantal frases uit Tennyson se werk het 'n algemene plek in die Engelse taal verkry, insluitend "Nature, red in tooth and claw" (In Memoriam AHH), "'Tis better to have loved and lost / Than never to have loved at all", "Theirs not to reason why, / Theirs but to do and die", "My strength is as the strength of ten, / Because my heart is pure", "To strive, to seek, to find, and not to yield", "Knowledge comes, but Wisdom lingers", and "The old order changeth, yielding place to new". Hy is die negende mees aangehaalde skrywer in The Oxford Dictionary of Quotations. [4]

Gedeeltelike lys van werke

wysig
  • Uit Poems, Chiefly Lyrical (1830):
    • "Nothing Will Die"[5]
    • "All Things Will Die"[6]
    • "The Dying Swan"
    • "The Kraken"
    • "Mariana"
  • "Lady Clara Vere de Vere" (1832)
  • Uit Poems (1833):
    • "The Lotos-Eaters"
    • "The Lady of Shalott" (1832, 1842)
    • "St. Simeon Stylites" (gedig, 1833)
  • "Break, Break, Break" (1842)
  • Uit Poems (1842):
    • "Locksley Hall"
    • "Vision of Sin"[7]
    • "The Two Voices" (1834)
    • "Ulysses" (1833)
  • Uit The Princess; A Medley (1847)
    • "The Princess"
    • "Godiva" (gedig)
    • "Now Sleeps the Crimson Petal" – dit verskyn later as 'n lied in die 2004 rolprent Vanity Fair, met 'n musikale rangskikking deur Mychael Danna
    • "Tears, Idle Tears"
  • "In Memoriam A.H.H." (1849)
  • "Ring Out, Wild Bells" (1850)
  • "The Eagle" (1851)
  • "The Sister's Shame"[8]
  • Uit Maud; A Monodrama (1855/1856)
    • "Maud"
    • "The Charge of the Light Brigade" (1854) – 'n vroeë opname hiervan, voorgelees deur Tennyson, bestaan steeds
  • "Idylls of the King" (1859–1885; geskryf 1833–1874)
  • Uit Enoch Arden and Other Poems (1862/1864)
    • "Enoch Arden"
    • "Tithonus"
  • "Flower in the Crannied Wall" (1869)
  • The Window – liederesiklus saam met Arthur Sullivan (1871)
  • Harold (1876) – na Koning Harold II van Engeland
  • Montenegro (1877)
  • The Revenge: A Ballad of the Fleet (1878) – oor die skip Revenge (1577)
  • Becket (1884)[9]
  • Crossing the Bar (1889)
  • The Foresters – 'n blyspel met insidentele musiek deur Arthur Sullivan (1891)
  • Chiefess Kapiolani (Na sy dood gepubliseer deur Hallam Tennyson)[10]

Verwysings

wysig
  1. ↑ "British Listed Buildings Aldworth House, Lurgashall". British Listed Buildings Online. Besoek op 5 November 2012.
  2. ↑ Montague-Smith, P.W. (red.), Debrett's Peerage, Baronetage, Knightage and Companionage, Kelly's Directories Ltd, Kingston-upon-Thames, 1968, bl. 1091
  3. ↑ Stern, Keith (2007). Queers in History (2007 uitg.). Quistory Publishers.
  4. ↑ The Oxford Dictionary of Quotations (5th uitg.). Oxford University Press. 1999.
  5. ↑ The Bitmill Inc. "Nothing Will Die". litscape.com.
  6. ↑ The Bitmill Inc. "All Things Will Die". litscape.com.
  7. ↑ Vision of Sin Geargiveer 2 Mei 2008 op Wayback Machine
  8. ↑ "Poetry Lovers' Page: Alfred Lord Tennyson". poetryloverspage.com.
  9. ↑ "Becket and other plays by Baron Alfred Tennyson Tennyson – Free Ebook". Besoek op 20 September 2014 – via Project Gutenberg.
  10. ↑ Alfred Lord Tennyson (1899). Hallam Tennyson (red.). The life and works of Alfred Lord Tennyson. Vol. 8. Macmillan. pp. 261–263.

Bibliografie

wysig
  • Alfred, Lord Tennyson (1989). Tennyson: A Selected Edition. Kalifornië: Universiteit van Kalifornië Drukkers ISBN 0520065883 (hardeband) of ISBN 0520066669 (sagteband) Geredigeer met 'n inleiding en notas deur Christopher Ricks. Seleksies uit die definitiewe uitgawe The Poems of Tennyson, met voordragte deur die Trinity MSS; lang werke soos Maud en In Memoriam A. H. H. is in die geheel daarvan gedruk.

Eksterne skakels

wysig
Voorafgegaan deur
William Wordsworth 		Britse Digter-laureaat
1850–1892 		Opgevolg deur
Alfred Austin
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Alfred_Tennyson&oldid=2664283"