Andrew Wakefield
Andrew Wakefield (gebore 1957) is 'n voormalige Engelse snydokter en navorser wat hoofsaaklik bekend is vir sy gediskrediteerde werk rakende die MMR-entstof vir masels, pampoentjies en Duitse masels en 'n beweerde verband met outisme en inflammatoriese dermsiekte.[1] Wakefield was ook die hoofouteur in 'n 1998-studie wat in die gerespekteerde mediese joernaal The Lancet verskyn het, waarin die outeurs dermsimptome rapporteer in twaalf kinders met verskeie outistiese aandoenings. Die outeurs het op 'n moontlike verband met die MMR-entstof gedui. Alhoewel hulle gemeld het dat "ons kon nie 'n verband tussen die entstof vir masels, pampoentjies en Duitse masels en die beskrewe sindroom bewys nie", het die studie ouers se bewerings gelys en hierdie bewerings as feite aangeneem vir die berekening van 'n verband tussen die ontvangs van die entstof en die eerste verskyning van sogenaamde "gedragsimptome".[2]
Andrew Wakefield | |
|---|---|
 | |
| Gebore | Andrew Jeremy Wakefield 1957 |
| Nasionaliteit | .svg){kind=small} Verenigde Koninkryk |
| Beroep | Voormalige snydokter, navorser |
| Bekend vir | MMR-entstof omstredenheid |
Tydens 'n persverklaring wat saam met die publikasie van die studie gehou is, het Wakefield aanbeveel dat die verskillende komponente van die inentings in drie aparte fases gegee word, met 'n tussenpose van ten minste een jaar tussenin. Die studie, persverklaring en gevolglike mediadekking het tot 'n skerp daling van inentings onder jong kinders in onder ander Brittanje, die V.S.A. en Suid-Afrika gelei, en groot maselsuitbrekings is ervaar, met enkele sterfgevalle.
Verdere ondersoek het nie daarin geslaag om Wakefield se bevindinge te bevestig of te herhaal nie.[3] Die bevindings van die 1998-studie is later deur tien van die oorspronklike dertien outeurs teruggetrek.[4]
In 2004 het 'n ondersoek deur die joernalis Brian Deer van die Britse Sunday Times voorheen ongemelde strydende belange aan die lig gebring: Wakefield is voor die studie van fondse (tot £55 000) voorsien om 'n wetenskaplike skakel tussen outisme en die entstof te ontdek.[5] Hy het self ook vóór die studie 'n patent vir 'n enkele entstof vir masels geregistreer.[6] Die redakteur van die Lancet het in 2004 gesê dat die studie nooit gepubliseer sou wees indien hierdie feite vooraf bekend was nie.[7]
In Maart 2004 het die Britse General Medical Council (GMC) aangekondig dat hulle 'n ondersoek gaan instel na Deer se bewerings van Wakefield en twee ander kollegas se wangedrag.[8] Die ondersoek het op verskeie aantygings gefokus, soos bewerings dat beide outistiese en nie-outistiese kinders aan onnodige mediese prosedures onderwerp is,[9] soos kolonoskopies en lumbale punksies, sonder die vereiste etiese goedkeuring van 'n inspeksieraad. Wakefield se verhoor het in Julie 2007 begin en op 28 Januarie 2010 het die GMC hom aan verskeie aantygings skuldig bevind, onder andere vier gevalle van oneerlikheid en 12 gevalle met betrekking tot die mishandeling van ontwikkelingsgestremde kinders.[10] Die raad het gevind dat Wakefield "gefaal het in sy verpligtinge as 'n verantwoordelike konsultant", dat sy dade teen die belang van sy pasiënte ingedruis het en dat hy "oneerlik en onverantwoordelik" gehandel het.[11][12][13] Die Lancet het die 1998-publikasie op 2 Februarie 2010 ingetrek.[14]
Wakefield het nie 'n dokterslisensie in die V.S.A. nie en in Mei 2010 is sy naam uit die mediese register van die Verenigde Koninkryk verwyder.[15][16]
Verwysings
wysig- ↑ Rose, David (3 Februarie 2010). "Lancet journal retracts Andrew Wakefield MMR scare paper". Times Online. London. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Februarie 2010. Besoek op 24 Mei 2010.
- ↑ "We did not prove an association between measles, mumps, and rubella vaccine and the syndrome described..."
Wakefield AJ, Murch SH, Anthony A (1998). "Ileal-lymphoid-nodular hyperplasia, non-specific colitis, and pervasive developmental disorder in children". Lancet. 351 (9103): 637–41. doi:10.1016/S0140-6736(97)11096-0. PMID 9500320. Besoek op 1 Julie 2006.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link) - ↑ Black C, Kaye JA, Jick H (Augustus 2002). "Relation of childhood gastrointestinal disorders to autism: nested case-control study using data from the UK General Practice Research Database". BMJ. 325 (7361): 419–21. PMC 119436. PMID 12193358.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link) - ↑ McKee, Maggie (4 Maart 2004). "Controversial MMR and autism study retracted". New Scientist. Besoek op 10 Augustus 2007.
- ↑ Deer, Brian (22 Februarie 2004). "Revealed: MMR research scandal". The Times. London: The Sunday Times. Besoek op 2 Maart 2010.
- ↑ "Revealed: the first Wakefield MMR patent claim describes "safer measles vaccine"". Brian Deer. Besoek op 10 Augustus 2007.
- ↑ "Lead researcher defends MMR study" (in Engels). BBC News. 22 Februarie 2004. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Februarie 2007. Besoek op 10 Augustus 2007.
- ↑ "MMR doctor 'to face GMC charges'" (in Engels). BBC News. 12 Junie 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 April 2019. Besoek op 10 Augustus 2007.
- ↑ MP raises new allegations against Andrew Wakefield. Annabel Ferriman. BMJ. 2004 March 27; 328(7442): 726.
- ↑ "General Medical Council, Fitness to Practise Panel Hearing, 28 Januarie 2010, Andrew Wakefield, John Walker-Smith & Simon Murch" (PDF). Besoek op 2 Maart 2010.
- ↑ "MMR-row doctor failed in his duties". Yorkshire Evening Post. 28 Januarie 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Januarie 2010. Besoek op 28 Januarie 2010.
- ↑ "MMR scare doctor 'acted unethically', panel finds". BBC News (in Engels). 28 Januarie 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 April 2020. Besoek op 28 Januarie 2010.
- ↑ "Andrew Wakefield found 'irresponsible' by GMC over MMR vaccine scare", guardian.co.uk, 28 Januarie 2010
- ↑ The Lancet (2 Februarie 2010). "Retraction—Ileal-lymphoid-nodular hyperplasia, non-specific colitis, and pervasive developmental disorder in children".
- ↑ "MMR row doctor Andrew Wakefield struck off register" (in Engels). The Guardian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 April 2013. Besoek op 24 Mei 2010.
- ↑ http://www.gmc-uk.org/doctors/register/LRMP.asp