Aptekarski-eiland
Aptekarski-eiland (Russies: Аптекарский остров, Aptekarski ostrof) is ’n klein eiland van sowat 2 km2 in Sint Petersburg, Rusland, wat in die noordelike deel van die Newarivierdelta lê. Dit word van Petrogradski-eiland geskei deur die Karpofka-rivier, van Kamenni- en Krestofski-eiland deur die Klein-Nefka en van die Wiborg-streek deur die Groot-Nefka. Verskeie brûe verbind die eiland met dié streke.
| Aptekarski-eiland Inheemse naam: Аптекарский остров | |
|---|---|
 Die ligging van Aptekarski-eiland (no. 6 op die kaart) | |
| Geografie
| |
| Ligging | Golf van Finland
|
| Oppervlakte | 2 km2
|
| Administrasie | |
 Rusland
| |
| Stad | Sint Petersburg
|
Naam
wysigDie oorspronklike Finse naam was Korpisaari ("Eiland met die digte woud") of Korppisaari ("Kraai-eiland"). Die moderne naam beteken "Apteekeiland".
Geskiedenis
wysig
In 1714 het tsaar Pieter die Grote opdrag gegee dat die eiland in ’n mediese hoofkantoor omskep word. Aan die suidoostelike kant is ’n tuin aangelê vir medisinale kruie. Mettertyd het dit die Sint Petersburgse Botaniese Tuin geword en eindelik is die Komarof- Botaniese Instituut hier gestig. Mediese toerusting is later hier vervaardig ná die stigting van die eerste laboratorium vir mediese toerusting. Die laboratorium het intussen die maatskappy Krasnogwardejets geword.
Tydens die bewind van keisers Paul en Aleksander I van Rusland het die eiland ’n vakansieoord geword vir die Russiese adel, wat huise gebou en tuine soos die Lopoechinski-tuin aangelê het. Met die industrialisasie van die eiland is woonstelle vir die werkers hier gebou wat deur bekende Russiese argitekte ontwerp is.
Groot opvoedingsinstellings op die eiland sluit in die Sint Petersburgse Elektrotegniese Universiteit, Chemiese Farmaseutiese Akademie en die Instituut vir Instrumentele Medisyne van die Russiese Akademie vir Mediese Wetenskap. ’n Kompleks is ook in die Sowjet-tyd gebou vir Leningrad-TV, onder meer die TV-toring, die hoogste konstruksie in die stad.
Verdere leesstof
wysig- Aptekarsky Ostrov, Gribanov, B.I. en Lurye, L.Y. 1988, Lenisdat, ISBN 5-289-00119-0
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia