Aran-eilande
Die Aran-eilande is 'n eilandgroep in Galwaybaai, Wes-Ierland, wat uit drie bewoonde en vier onbewoonde barre kalksteeneilande bestaan. Geologies vorm die argipel 'n natuurlike voortsetting van die Burren, 'n barre kalklandskap op die Ierse hoofeiland. Langs sy terrasvormige rotskus word min sandstrande aangetref. Net soos die Burren is die eilande 'n belangrike habitat vir skaars en bedreigde plantspesies.[1]
Aran-eilande Inheemse naam: Oileáin Árann (Iers); The Arans, Aran Islands (Engels) | |
---|---|
Die rotskus van Inishmore | |
Geografie | |
Ligging | Galwaybaai, Wes-Ierland |
Koördinate | 53°07′N 09°42′W / 53.117°N 9.700°W |
Argipel | Britse Eilande |
Totale eilande | 3 bewoonde eilande, 4 onbewoonde eilandjies |
Hoofeilande | Inishmore, Inishmaan, Inisheer
|
Administrasie | |
Republiek van Ierland | |
Graafskap | County Galway
|
Grootste stad | Kilronan (op Inishmore)
|
Demografie | |
Bevolking | 1251
|
Bevolkingsgroepe | Iere |
Danksy die eilandgroep se afgeleë ligging langs die weskus van Ierland het die bewoners talle ou tradisies bewaar, insluitende die Ierse taal wat hier nog as omgangstaal gebesig word. Die Aran-eilande staan tans veral bekend vir die gelyknamige truie wat sedert die laat 19de eeu volgens tradisionele breipatrone van ongekleurde skaapwol vervaardig en wêreldwyd bemark word.
Die eilandgroep se ruwe kalklandskap is nie geskik vir landbou nie. Nogtans het bewoners klein kunsmatige akkers uit lae van seewier en sand geskep. Hierdie klein landbougronde, wat plaaslik "tuine" genoem word, word met klein steenmuurtjies afgebaken en beskerm. Landbou speel intussen 'n ondergeskikte rol in die eilande se ekonomie. Die belangrikste bedrywe is tans toerisme en visvangs.
Die Aran-eilande kan per veerboot of vliegtuig bereik word. Veerbote doen in Kilronan, die grootste nedersetting op Inishmore, aan. 'n Plaaslike lugredery, Aer Arann, verbind al drie bewoonde eilande met die streekslughawe van Connemara, sowat 38 km wes van Galway.
Verwysings
wysig- ↑ Beate Szerelmy: Baedeker-Reiseführer Irland. Ostfildern: Baedeker Mairdumont 2015, bl. 164