Aspelta
Aspelta was koning van Koesj (593 v.C. – 568 v.C.).
Hy is die vierde koning van die dinastie van Napata. Hy was die seun van Senkamanisken, die tweede koning en het in 593 sy broer Anlamani opgevolg. Aspelta het in Gebel Barkal twee belangrike inskripsies nagelaat. Die een stam uit sy eerste jaar en toon sy kroning en 'n inspeksie van sy leër.[1] Die beeld (nr. 692 in die Egyptiese Museum) toon hom knielend vir die ramgod Amon. Dit toon ook 'n 'koninklike suster' wat 'n sister bespeeld. Dit stel moontlik koningin Nasalsa voor.[2] Dit verhaal ook dat die god Amoen hom uitgekies het om koning te wees en watter gifte hy aan die tempel gee. Die ander stêle toon hoe 'n prinses as priesteres aangestel word. Daar is nog 'n teks wat oordie instelling van daelikse offers en dienste vir Khaliut die seun van Peye (Piankhi) handel. Dié vors het lank daarvoor oor die koninkryk geheers.[1] Die Museum of Fine Arts in Boston besit 'n monumentale standbeeld van hom.[2]
Aspelta was 'n tydgenoot van Psamtik II van Egipte. In 591 val Psamtik sy suiderbuur aan en 'n Egiptiese leër, versterk met Griekse en Kariese huursoldate verower die hoofstad Napata. Napata lê nog benede die vierde stroomversnelling (katarak) in die Nyl. Dit het waarskynlik Aspelta oortuig die hoofstad na Meroë wat tussen die vyfde en sesde geleë is te verplaas. Dit was veiliger vir Egiptiese aanvalle. Tog bly die koningein die Nuzi-dodestad naby Napata begrawe word, wat dalk toon dat Napata relgieus die hoofstad bly. Meroë is geleë in 'n savanne-gebied, Napata is omgewe deur woestyn.[1]
Aspelta word deur sy seun Aramatle-qo opgevolg.
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 1,2 Ancient Civilizations of Africa, General history of Africa G. Mokhtar, UNESCO, 1981, ISBN 923101708X, ISBN 9789231017087
- ↑ 2,0 2,1 Historical Dictionary of Ancient and Medieval Nubia, Historical Dictionaries of Ancient Civilizations and Historical Eras Richard A. Lobban Jr. Scarecrow Press, 2003, ISBN 0-8108-6578-5, ISBN 978-0-8108-6578-5