Asteroseismologie
Asteroseismologie of stellêre seismologie is die wetenskap waarmee die interne struktuur van pulserende sterre bestudeer word. Dit geskied deur die ontleding van die frekwensiespektrum van die ster, wat kenmerkend is van die ster se inwendige eienskappe. Verskillende trillingsmodusse dring deur tot verskillende dieptes binne die ster. Hierdie trillings verskaf inligting oor die andersins onsigbare binnekant van sterre, op dieselfde manier as waarop seismoloë die binnekant van die aarde en ander soliede planete bestudeer deur middel van aardbewingtrillings.
Werking
wysigDeur middel van asteroseismologie word die eienskappe van trillings op die steroppervlak verbind met die inwendige struktuur van die ster. Klein wisselings in die ster se lig wat deur trillings veroorsaak word, word gemeet en in klanke omgeskakel.[1] Dié klanke verskil na aanleiding van die ster se digtheid, druk, temperatuur, chemiese samestelling ensovoorts, en verskaf dus inligting oor die interne struktuur.
Asteroseismologie is ook nuttig by sterre wat moeilik op ander maniere waargeneem kan word, soos neutronsterre. Die Kepler-sending maak ook daarvan gebruik om die verskillende evolusiefases van nabygeleë rooireuse van mekaar te onderskei, iets wat voorheen onmoontlik was.[2]
Dié wetenskap stem baie ooreen met helioseismologie, waarmee die Son ondersoek word.
Verwysings
wysig- ↑ Palmer, Jason (20 Februarie 2013). "Exoplanet Kepler 37b is tiniest yet - smaller than Mercury" (in Engels). BBC News. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 April 2018. Besoek op 20 Februarie 2013.
- ↑ Bedding TR, Mosser B, Huber D, Montalbaan J (Maart 2011). "Gravity modes as a way to distinguish between hydrogen- and helium-burning red giant stars". Nature. 471 (7340): 608–611. arXiv:1103.5805. Bibcode:2011Natur.471..608B. doi:10.1038/nature09935. PMID 21455175.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)