Kleurindeks
| Sterklas | B-V | U-B | Temp. (K) |
|---|---|---|---|
| O5V | -0,33 | -1,19 | 42 000 |
| B0V | -0,30 | -1,08 | 30 000 |
| A0V | -0,02 | -0,02 | 9 790 |
| F0V | 0,30 | 0,03 | 7 300 |
| G0V | 0,58 | 0,06 | 5 940 |
| K0V | 0,81 | 0,45 | 5 150 |
| M0V | 1,40 | 1,22 | 3 840 |
Die kleurindeks in sterrekunde is ’n eenvoudige numeriese uitdrukking wat die kleur van ’n voorwerp aandui, en in die geval van ’n ster sy temperatuur. Hoe kleiner die kleurindeks, hoe blouer (en dus warmer) is die voorwerp. Hoe groter die kleurindeks, hoe rooier (en kouer) is die voorwerp. Dit is ’n gevolg van die logaritmiese magnitudeskaal, waarvolgens helderder voorwerpe kleiner (meer negatiewe) magnitudes as dowwe voorwerpe het.
Om die indeks te meet, word die magnitude van ’n voorwerp deur twee verskillende filters waargeneem, soos U en B, of B en V. U is sensitief vir ultravioletlig, B vir blou lig en V vir sigbare (groen-geel) lig. Die stel filters word ’n fotometriese stelsel genoem. Die verskil in magnitudes wat met die filters gemeet word, word onderskeidelik die U-B- en die B-V-kleurindeks genoem. Laasgenoemde word dikwels in sterkatalogusse aangegee.
Voorbeelde
wysigDie gelerige Son het ’n B-V-indeks van 0,656[2] en die wit ster Deneb s’n is 0,09, terwyl die blouerige Rigel ’n B-V van -0,03 het (sy B-magnitude is 0,09 en sy V-magnitude 0,12; B – V = -0,03).[3]
Verwysings
wysig- ↑ Zombeck, Martin V. (1990). "Calibration of MK spectral types". Handbook of Space Astronomy and Astrophysics (2nd uitg.). Cambridge University Press. p. 105. ISBN 0-521-34787-4.
- ↑ David F. Gray (1992), The Inferred Color Index of the Sun, Publications of the Astronomical Society of the Pacific, vol. 104, no. 681, pp. 1035-1038 (November 1992)
- ↑ The Simbad Astronomical Database' Rigel page