Bagheera

	Bagheera
	Bagheera, soos in Adventures of Mowgli
Skepping
Eerste verskyning	Mowgli's Brothers
Laaste verskyning	The Spring Running
Geskep deur	Rudyard Kipling
Inligting
Spesie	Black Panther (swart Indiese luiperd)
Geslag	Manlik
Ander familie	Twee ouers (oorlede)

Vir die spring-spinnekopgenus, sien Bagheera (genus).

Bagheera (Hindi: बघीरा / Baghīrā), die swartluiperd, is 'n denkbeeldige, manlike dierekarakter wat oorspronklik in Rudyard Kipling se Engelse Mowgli-verhale, The Jungle Book ("Die Oerwoudboek", 1894) en The Second Jungle Book ("Die Tweede Oerwoudboek", 1895) verskyn het. Hy is nie slegs die mees gevreesde roofdier in die Indiese reënwoud nie, maar tree ook op as beskermheer, metgesel en vriend van Mowgli. Sy naam staan in Duits en Portugees onderskeidelik as Baghira en Baguera bekend.

Almal het Bagheera geken, en het hom nie sommer probeer raakloop nie; hy was so slu soos Tabaqui, so onverskrokke soos die verwilderde buffel en so onverskillig soos die gekweste olifant. Tog het hy 'n stem so sag gehad soos wilde heuning wat van 'n boom afdrup, sowel as pels wat sagter as dons is.
-Rudyard Kipling, Die Oerwoudboek

Karakteruiteensetting in Die Oerwoudboek

Mowgli se Broers (Mowgli’s Brothers)

Bagheera is 'n swartluiperd.

Die leser ontmoet Bagheera op die tydstip wanneer daar van Vader Wolf en Raksha, wat die menswelp, Mowgli, wil aanneem, deur die Seeonee(Seoni)-wolftrop geëis word dat 'n tweede buitestander ten gunste van die nuwe lid moet pleit, net ná Baloo sy insette gelewer het. Hy betree die Raadsrots en, deur net soos Shere Khan, die tier, die Oerwoudswet se skuiwergate, sowel as die twintig wolwe se teerheid vir kos, uit te buit, koop hy Mowgli se lewe met 'n pasdoodgemaakte bul, en help om die kind as deel van die wolftrop groot te maak.

Bagheera het vir Mowgli touwys gemaak hoe om boom te klim en hom ook attent gemaak omtrent die mens se dierstrikke wat orals in die oerwoud gestel is. Soos bloedbroers het hul saam gerus, voetgeslaan en gejag. By laasgenoemde is Mowgli deur die luiperd verbied om enige bees, oud of jonk, te nuttig, omrede sy lewe deur dié van 'n bul gekoop is (toevallig stem hierdie vegetariese gebruik ook ooreen met die nabygeleë Hindoe-statbewoners s’n). Bagheera, wat daarvan bewus is dat Shere Khan die jonger wolwe teen Mowgli opsweep, het die menswelp met soveel woorde probeer meedeel wat 'n gevaarlike kalant die Tier werklik is.

'n Dekade later, op 'n warm dag, waarsku Bagheera weereens vir die seunskind dat, sodra die bejaarde Akela uit die weg geruim is, sy aartsvyand, tesame met die ander jongwolwe, hom sal vermoor, voordat hy wasdom sal bereik. Mowgli verstaan steeds nie waarom sy eie broers teen hom sal draai nie. Bagheera strek hom ten volle lengte uit, en met halftoe oë vra hy Mowgli om onder sy kaak te voel – 'n verborge litteken word so ontdek.

Die melanistiese luiperd lig hom dan oor sy eie hartsgeheime in: Bagheera is in gevangenskap in die Radja van Oodeypore, Britsbesette Indië, se dieretuin gebore. Toe sy ma-luiperd sterf, het 'n smag na vryheid binne hom begin vlamvat. Sodra hy opgewasse en sterk genoeg is, het hy die grendel van sy hok oopgebreek en diep die bosse in ontsnap. Sy woestheid en behendigheid het groot ontsag onder al die oerwoudbewoners gewek; behalwe natuurlik die verwaande Shere Khan. Bagheera se mensekennis het hom deur die jare heen nooit ontgaan nie. Niemand anders, behalwe Mowgli, het ooit uitgevind dat Bagheera eens aan 'n ketting en halsband, vir die mens se vermaak, vasgekluister was nie.

Hy vra vir die seun om hom stip in die oë te kyk, waarna Bagheera binne 'n halfminuut sy kop wegdraai. Hierdeur verduidelik hy die eintlike rede hoekom die wolwe so 'n afsku in Mowgli het: die mens het mag oor die diereryk. Hul kan hom nie in die oë kyk nie, selfs al het hy fisies tussen hulle grootgeword. Mowgli bly nou eenmaal mens deur en deur. Wat Mowgli se toekoms betref, is dit reeds 'n uitgemaakte saak: soos hy, Bagheera, teruggekeer het na die oerwoud, waar hy hoort, sal Mowgli ook later moet terugkeer na die mensdom toe. Instede daarvan om hom, as 'n mens, vir sy verlede te verwyt, het Bagheera vir Mowgli eerder as sy geesverwant vereenselwig, waar altwee van hul werklike tuiste verwyderd is. Dit verduidelik waarom hy veral so 'n hegte vriendskapsband met Mowgli het.

Bagheera stel voor dat Mowgli vuur (beter bekend as die Rooi Blom) as verdedigingswapen byderhand moet hou, vir dit wat die nabye toekoms moontlik mag oplewer. Ná Mowgli se vuurvonds, sê sy vriend vir hom dat Akela die vorige aand die prooi misgevang en dus van die gras afgemaak sou word, was dit nie dat hy, wat Mowgli is, soek was nie. By die vergadering op die Raadsrots spoor Bagheera fluisterend vir Mowgli aan hoe om teen Shere Khan op te tree; staan letterlik agter die seun tydens die onvermydelike teenoormekaarstelling en speel ook die rol van sy vertrooster tydens die uiteindelike tranedal wat volg.

Kaa se Jagtog (Kaa’s Hunting)

Hierdie tydgleuf speel sowat drie jaar voor Mowgli se Broers af.

Gedurende Mowgli se lesse sou Bagheera deur die Oerwoud aangedrentel kom om te kyk hoe sy troetelkind vorder, en met sy kop teen 'n boomstam lê en spin terwyl Mowgli die dag se les aan Baloo, sy leermeester, weergee. Bagheera, wie sou verkies het om eerder vir Mowgli te bederf, het medelye met die knaap gehad, omrede die seun, inaggeneem sy jong ouderdom, vragte inligting moes aanhoor en leer, en veral omrede Baloo hom telkens 'n veeg of twee toegedien het sodra die kind iets vergeet het. Terwyl hy sy eie staalblou kloue bewonder, vra Bagheera Baloo omtrent die ‘Meesterwoorde’ uit, wie dit weer vir die ergerlike Mowgli vra om aan die luiperd voor te dra. Mowgli pronk, en spring op Bagheera se rug, vanwaar hy vir sy onderwyser tong uitsteek. Bagheera verskil met Baloo ten opsigte van die manier hoe hy Mowgli opvoed – Mowgli is teen alle diere deur die kodetaal gevrywaar – maar nie teen sy eie soort, die mens, nie.

Toe die swartluiperd later uitvind dat Mowgli met die Bandar-log (aapvolk) bevriend geraak het, is hy teleurgesteld en woedend – sy oë was so hard soos nefriete. Hy weet dat hulle geen wet en leier het nie en nog altyd leuenagtige aandagvrate was; uiteindelik sal daar van Mowgli ontslae geraak word sodra hulle verveeld begin raak. Hy bedink dat Baloo sy plig versuim het om die seun eerder teen hierdie skepsels te waarsku.

Daardie selfde middag, toe Mowgli tussen sy vriende gedurende hul middagslaap weggeraap is, het Bagheera, woedend deur gramskap en kommer, soos nooit tevore agterna geklim, maar die dun takkies het gedurig onder sy gewig meegegee, met kloue vol boombas soos hy herhaaldelik afgegly het. Verontwaardig brul hy weereens vir Baloo waarom hy die Menswelp nie teen die Bandar-log gewaarsku het nie. Hy besef dit is tervergeefs om die ape in te haal en vra die beer om 'n plan te beraam. Baloo is uit wanhopigheid tot raserny gedryf en Bagheera probeer hom tot bedaring bring deur hom te verseker dat Mowgli gewis nie iets sal oorkom nie, hoewel hy in die hande van die berugte Bandar-log is wat geen ‘vrees’ vir enige dier het nie. Met die klem op die woord ‘vrees’ onthou Baloo skielik hierdeur dat Kaa die aapvolk se enigste vyand is, en stel voor om hom te gaan spreek. Bagheera, wat nie veel omtrent Kaa, die ‘Rotsslang’, se doen en late weet nie, het aanvanklik ewe agterdogtig vir Baloo probeer ontmoedig, maar tog besluit om saam met hom ‘Kaa rede te laat insien’.

Om Kaa teen die Bandar-log op te rui, herroep Bagheera ingedagte byname wat die aapvolk die luislang al toegesnou het. Toe hy sien dat Kaa hierdeur ontstel word, gaan hy doodluiters voort hoe die ape ook bespiegel dat Kaa al sy tande verloor het en niks groter as 'n boklam sal aandurf nie, omrede hy deur 'n bokram se horings afgeskrik word. Met Kaa wat nou behoorlik opgewerk is, verduidelik Bagheera kortliks hoe hul geliefde Mowgli deur die neutestelers ontvoer is; onderbreek Kaa voordat hy met een van sy lang staaltjies kan begin; bedank Chil, die patrysvalk, vir die rigtingaanwysings om by die Koue Lêplek uit te kom; deel die soekgeselskap mee dat die ligging 'n halfaand se reis daarvandaan is en moet al sy kragte inspan om met Kaa se blitsige pas mee tred te hou.

Hulle spreek af dat Kaa die Westelike Muur sal nader sodra die donker wolk die maan bedek, terwyl Bagheera na die terrasse sal gaan. Bagheera spring klokslag links en regs tussen die ape in en jaag teen die helling op – dit veroorsaak 'n kabaal van vrees en woede wat opgeskop word. Toe Bagheera deur die rollende, skoppende massa onder hom gepootjie word, skreeu een dat die luiperd op die plek doodgemaak moet word. 'n Bytende, krappende en verskeurende menigte sak op die kat toe, terwyl vyf tot ses ape Mowgli teen die somerhuismuur opgetrek en 4,5 meter ver deur 'n opening in die koepeldak laat val. Deur 'n gleuf in die muur gewaar die mensekind hoe Bagheera, vir die eerste keer sedert sy geboorte, verbete om sy lewe moet veg. Mowgli skreeu vir Bagheera om by die watertenk uit te kom. Met die wete dat Mowgli veilig is, verkry die luiperd nuwe moed en druk duim vir duim reguit na die opgaartenks deur. Uit 'n geplas kon Mowgli aflei dat Bagheera die watertenk bereik het, waar die apies hom nie kon bykom nie. Omring deur hordes ape, en uit die onvermoë om Baloo te help, lig Bagheera sy druppende ken op en roep noodgedwonge al hygende om Kaa se hulp.

Die ape probeer op die vlug slaan, maar word met Kaa se sissende woorde tot stilstand gebring en tjoepstil gemaak, wat Bagheera die kans vergun om uit die watertenk te klim en homself droog te skud. Hy vra vir Kaa om Mowgli uit die gevangenis te kry; hy self kan niks meer doen nie. Hy wil net vir Mowgli kry en loop, voordat die ape hulle weer aanval. Kaa verklaar stellig aan Bagheera dat geen aap sal roer nie, en bevry Mowgli. Toe Mowgli met 'n skok opmerk hoe ‘sy broeders’ bloei, merk Bagheera, terwyl hy sy lippe lek, lakonies op dat ander in dieselfde toestand verkeer, verwysende na die dooie ape wat rondgesaai lê. Met Baloo se segging dat Mowgli sy trots is, maak Bagheera in 'n droë stem die kind ongemaklik met die woorde : ‘Daarvan sal ons later oordeel’. Hy stel Mowgli aan Kaa, hul almal se lewensredder, voor en gebied dat die seun volgens hul tradisie die luislang bedank.

Tydens die hipnotiese, betowerende dans van Kaa, word Bagheera, net soos al die ape en Baloo, ook vasgevang, waarna Mowgli, wat onvatbaar hierteen is omdat hy mens is, sy twee vriende met moeite moet verwyder. Fluisterend smeek Bagheera die seun om sy hand op sy skouer te hou, anders sou hy outomaties na die slang toe moet teruggaan.

Buite in die oerwoud, waar die driemanskap weer onder die bome staan, sê Bagheera sidderend dat Kaa oor meer kennis as hulle beskik en dat, as hy agtergebly het, hy verseker in die slang se keelgat sou afgeloop het. Mowgli kan nie begryp waaroor die hele bohaai gaan nie en maak die uitlating dat die hele skouspel vir hom maar net 'n groot slang was wat lawwe sirkels op die grond gemaak het en wie se hele neus seer was. Hieroor raak Bagheera briesend en lees vir Mowgli deeglik die leviete voor. Hy noem onder andere dat sy en Baloo se wonde, pyn en lyding aan Mowgli toegeskryf kan word, asook dat hul vir vele dae nie sal kan jag nie. As die Swartluiperd, is sy eer diep gekrenk deurdat hy genoodsaak was om Kaa se hulp in te roep en, (saam met Baloo) soos klein voëltjies belaglik gemaak is met die Honger-dans – alles omrede Mowgli met die Bandar-log omgegaan het.

Hy vra vir Baloo wat die Oerwoudwet bepaal, waarop Baloo sugtend antwoord dat ‘berou steeds nie straf kan vervang nie’, maar, in teenstelling met sy eie ruwe tugtiging aan die aanvang van die verhaal, ook vinnig bylas dat die luiperd moet onthou dat die seun nog baie klein is. Daar word ook aan Mowgli gevra of hy enigiets te sê het, waarop die kind antwoord dat sy straf welverdiend is. Bagheera deel ses ligte houe uit wat vir 'n sewejarige soos hale sou gevoel het, hoewel dit uit 'n luiperd se oogpunt nie eens 'n luiperdwelpie uit die slaap sou kon wek nie.

Na die hele onsmaaklikheid afgehandel is, is alles vergewe en vergete; Bagheera vra Mowgli om op sy rug te klim om hom sodoende tuis te besorg. Mowgli, met sy kop wat op Bagheera se rug gerus het, het met die terugtog nie eens wakker geword toe die luiperd hom langs Moeder Wolf se sy in die grot neergelê het nie.

Tier! Tier! (Tiger! Tiger!)

In hierdie hoofstuk, waar die agtergrond sowat vier maande ná Mowgli se Broers afspeel, maak Bagheera eers aan die slot van die verhaal sy verskyning. Met 'n diep stem uit die ruigte wens hy sy ‘Kleinboet’ met die puik kordaatstuk (naamlik Shere Khan wat om die lewe gebring is) geluk. Hy noem ook hoe hulle, Mowgli se bondgenote, na hom in die Oerwoud verlang het (waar die seun ondertussen in die stat woonagtig was), voordat hy saam met hom tot bo-op die Raadsrots klim om Shere Khan se huid uit te lê.

Waar die wettelose wolwe nou terughunker om weer Akela en Mowgli as leiers te hê, skop Bagheera teë. Soos die luiperd beweer, sal die wolwe, sodra hul opnuut dikgevreet is, weer 'n omverwerping wil loods. Soos hulle hul eie naam, die Vrye Volk, gestand doen, het die wolwe om vryheid geveg en dit ontvang. Dit is, volgens hom, nóú te laat om terug te keer na soos dit voorheen was; die besluit is geneem en die gevolge moet gedra word.

Karakteruiteensetting in Die Tweede Oerwoudboek

Hoe Vrees Ontstaan Het (How Fear Came)

Hierdie episode speel in 'n tydperk voor Mowgli se Broers af. As gevolg van die moeson-reën wat nooit gegiet het nie, het 'n kwellende droogte die oerwoud geteister wat al die wild laat uitteer laat het.

In hierdie verhaal word die leser toegelig dat Bagheera tot drie keer in 'n aand sou jag, sonder om 'n volledige maal te bekom. Dit was juis in hierdie moeilike tydperk waar hy as Mowgli se raadgewer opgetree het, en vir die seun voorgeskryf het om suutjies te werk te gaan, stadig te jag en om nooit, onder geen omstandighede, sy humeur te verloor nie.

Hy verneem by Mowgli of hy darem iets te ete gekry het, verseker hom dat die reëns weer sal opdaag, nooi hom saam na die Vredesrots en bied aan om die erg-vermaerde, ermbarmlike kind op sy rug soontoe te dra. Hy vertel met 'n gedempte stem ook vir Mowgli, terwyl hy na sy eie vodde, stowwerige lies kyk, dat hy die vorige aand lelik deur 'n ingespande os grond toe gebring is. Hy ys ook wat sou gebeur het as sy prooidier losgeloop het.

By die Vredesrots, waar hy die water inloop en by die ander roofdiere aansluit, merk Bagheera verontreg op dat al die diere inderdaad nou onder een wet is (naamlik dat nie 'n enkele dier, insluitend plantvreters, vir voedsel doodgemaak mag word nie) en wens die vleiseters 'n Goeie Jagtog ('n groet wat soortgelyk is aan die mens se algemene ‘Goeie Môre’) toe. Dan sê hy deur sy tande dat dit veral vir die plantvreters 'n Goeie Jagtog sal wees. Die laaste dubbelsinnige uitspraak onthuts die herte. Hathi, die Groot Olifant en huidige heerser van die oerwoud, spreek Bagheera hieroor aan. Die luiperd antwoord ergerlik terug dat hy deeglik van die ‘Vredesverdrag’ bewus is en vra retories of plante hom enigsins iets in die sak sal bring, waarop 'n paar-maande-oue boklam antwoord dat sy spesie dit beslis sal verwelkom. Te midde van hul gehawende toestand, laat laasgenoemde die omsittende Oerwoudbewoners uitbars van die lag, waarop Bagheera sagkens spin dat die boklam se woorde ná die Vredesverdrag in sy guns sal tel.

Hy dryf die spot met Mowgli deur opgeruimd hom telkens speels met die een poot terug in die water te druk. Die luiperd se vrolikheid verander in walglikheid met Shere Khan wat op die toneel verskyn; veral wanneer hy waarneem dat donker, olierige bloed uit die tier se bek die skoon water besmet. Toe Shere Khan nonchalant noem dat hy 'n man 'n uur te vore doodgemaak het, klim Bagheera daar en dan uit die stroompie en skud elke poot van hom droog. Hy maak sy rug krom soos 'n bamboes in die wind, voordat Hathi die tier vra om die terrein te verlaat.

Mowgli kan nie verstaan van watter ‘reg om 'n mens dood te maak’ Shere Khan gepraat het nie, en vra sy luiperdmaat hieroor uit, sienende dat die Oerwoudwet manslag ten sterkste veroordeel. Bagheera stel voor dat hy Hathi hieroor raadpleeg, maar kan darem nie verhelp om te noem hoe hy self die ‘kruppel slagter’ (Shere Khan) sou reggesien het, was dit nie dat die Olifant self gepraat het, nie.

Bagheera lewer ook onderlangs, in die eerste drie paragrawe van Hathi se staaltjie, komiese kommentaar. Na die storie klaar vertel is, vra Bagheera vlugtig twee vrae, net voor die Groot Olifant aankondig dat hy nie gepla wil wees nie.

Binnelaat van die Oerwoud (Letting in the Jungle)

Hierdie verhaal speel direk ná Tier! Tier! af, en is ook die langste kortverhaal in die hele Mowgli-reeks. Bagheera se handelinge kan as volg opgesom word:

In die aanvang van die verhaal luister Bagheera met pure genot na Mowgli se storie hoe hy oorlog teen Shere Khan gevoer het; hy is ook die eerste van die diere wat die mens se teenwoordigheid deur sy reuksin bemerk.
Mowgli vra vir Bagheera om saam met sy vier wolfbroers vir Buldeo (Mowgli se mens-teenstander) en sy makkers skrik op die lyf te jaag.
In die middel van die episode raak Bagheera so begeesterd dat hy in 'n ‘onoorwinbare’-waansin ontaard. Mowgli bring hom na die werklikheid terug deur met 'n starende blik die luiperd direk aan te kyk, totdat die rooi flikkering agter die dier se berilgroen oë uitgedoof is. Bagheera kry skielik die idee om in die hut, waarin Mowgli se peetouers vir hul doodvonnis gehuisves was, die dorpsgemeenskap in te wag. Sowat 'n halfminuut na die deur afgebreek is, en die swartluiperd die statbewoners met die allervreeslikste gaap begroet het, was die strate leeg. Met al die mense wat vir hul wonings vlug, maak Bagheera die gevolgtrekking dat die inwoners nie voor sonop sal roer nie.
Hy besorg 'n platgetrekte bokkie aan Mowgli, nadat die seun wakker geword het, en word deur die mensekind opdrag gegee om Hathi te gaan roep. Bagheera is uit die veld geslaan toe hy snap dat die seun, uit weerwraak vir Messau (sy mens-peetma) se snywonde, die hele dorpie met die grond gelyk gemaak wil hê.
Saam met die hele oerwoud wat die stat van alle kante af vernietig het, het Bagheera seker gemaak dat nie een poon gespaar bly nie –iedereen se karkas is ewe astrant tot in die middel van die dorp se strate gesleep.

Die Koning se Ankhus (The King’s Ankhus)

Mowgli en Bagheera, soos getoon word op bladsy 159 uit die 1895-uitgawe van Die Tweede Oerwoudboek.

Na Mowgli en Kaa die ondergrondse skatkamer verlaat het, het die seun die ankhus teen die oggendson gehou en die robyne daarvan met Bagheera se oë vergelyk. Mowgli is direk na Bagheera toe om inligting omtrent die skat te bekom. Hy kry die pootuit swartluiperd, waar hy na 'n moeisame jagtog besig was om water te drink. Bagheera verhaal dat die ankhus gebruik was om die koppe van olifante stukkend mee te slaan, sodat hulle na die mens se pype kon dans. Nadat die klong die instrument tussen die bome weggesmyt het, loop Bagheera sowat drie kilometers verder weg om te gaan slaap. Mowgli knip ook 'n uiltjie.

Bagheera is eerste op die toneel wanneer Mowgli wil weet wat van ‘die doringgepunte ding’ geword het. Deur spoor te sny, speel hul saam speurder, waar hul telkemaal op 'n nuwe menslyk afkom soos hul vorder, soos die een man die skat by die ander gesteel en weer op sy beurt vermoor is; alles in 'n bitter kort tydjie. Altesaam ses mense is dood.

Hoewel Mowgli aanvoer dat hy indirek vir die mans se dood verantwoordelik is, hou Bagheera vol dat die probleem by die mens self lê, en nie by Mowgli of die wapen nie. Bagheera word gevra om 'n diep gat onder 'n boom te grawe, om te voorkom dat nog ses mense se lewens geneem word terwyl hy en die seun dut.

Rooihond (Red Dog)

Hoewel die Groot Kat nie self in hierdie verhaal voorkom nie, word daar wel drie verwysings na hom gemaak:

Volgens die verteller het Bagheera se ‘senuwees van staal’ en ‘spiere van yster’ intussen ietwat na die vaalkant begin oorhel, soos die jare verbygegaan het.
Waar Mowgli gemaklik tussen Kaa se kronkels, wat as 'n half-hangmat moet dien, verkeer, vra die Indiese luislang hom of Bagheera ook so 'n rusplek soos hý kan besorg.
Die verteller noem ook dat, indien Kaa glad nie van 'n sekere kennis (in hierdie geval wolwe) hou nie, hy sy onaangenaamdheid meer as enige ander Oerwoudbewoner, behalwe miskien Bagheera, openlik ten toon sou stel.

Die Lenteloop (The Spring Running)

In die laaste hoofstuk van die Mowgli-reeks, bevind die leser hom sowat twee jaar ná die Rooihond-voorval, waar Mowgli omtrent sewentien jaar oud is.

Aan die begin word daar in 'n paragraaf opgesom hoe verwonderd Bagheera is oor Mowgli se oë, wat, ongeag hoe hy geveg het, nooit soos sy eie geblits het nie. Waar Bagheera en Mowgli uitgestrek op 'n heuwel lê wat oor die Waingunga-rivier uitkyk, word die luiperd bewus dat die lente (bekend as Die Tydperk van Nuwe Gesprekke) bitter naby is, en begin in die droë gras te rol om van sy ou ‘winterspels’ te verwissel. Mowgli merk snedig op dat hy as heerser van die oerword gehoort te weet dat dit onbetaamlik is om soos 'n boomkat op te tree. Bagheera kap terug dat hulle twee sekerlik die heersers van die oerwoud is, want ‘wie anders sou so sterk en wys soos Mowgli wees?’

Bagheera raak eers geesdriftig oor die nuwe seisoen toe Ferao, die rooi houtkapper, begin sing, en begin self te spin en te neurie. Mowgli brom dat daar geen wild in die omtrek is om oor opgewonde te raak nie. Bagheera vererg hom en vra of hy dan nie kan hoor hy oefen vir sy lentelied nie. Bitsig antwoord die jongman dat hy presies sal weet wanneer dit lente is – dit is die tyd van die jaar wanneer Bagheera en al sy ander vriende van hom af weghardloop en hul eie koers inslaan. Bagheera wil nog protesteer, maar die verontregte Mowgli val hom in die rede en haal sy humeur en nukke op hom uit omrede al die diere sy bevele, soos dit hom pas as dié heerser van die oerwoud, verontagsaam. Nederig lig die luiperd hom weereens in dat dit lente is en dat hy daaroor verheug behoort te voel. Uitgeput van die woede-uitbarsting en met 'n moeë stem vra hy Bagheera om as rusplek vir sy kop te dien, waaraan die swartluiperd sugtend toegee.

Die leser sal deur die hoofstuk uitvind dat die aanval nie soseer op Bagheera gemik was nie, maar dat dit 'n sameloop van Mowgli se innerlike stryd (waar die seun voor die keuse te staan kom om die oerwoud blywend vir die mensdom te verlaat aldan nie) is wat tot 'n gevoel van magteloosheid en selfbejammering gelei het, wat op sigself weer tot uiterlike botsings gelei het.

By die slot van die verhaal, waar Mowgli by die Raadsrots redeneer dat hy nie in staat is om terug na ‘sy mense’ te keer nie, omrede sy lewe deur 'n bul en Bagheera gekoop is, word sy sin kortgeknip deur 'n brul en 'n gepletter op die onderbos – waar die einste swartluiperd, lig, sterk en skrikwekkend soos altyd, voor hom staan. Tesame met sy druppende poot wat na Mowgli uitgesteek word, verduidelik hy aan die opgeskote seun dat dit die rede is hoekom hy so lank gedraai het: 'n Twee-jaar-oue bul is doodgemaak, wat Mowgli van al sy skuld loskoop. Hy lek Mowgli se voet en vra die jongeling om nie te vergeet dat hy hom liefgehad het nie, voordat hy met een sprong op die voet van die heuwel land en met 'n lang, luide geroep hom sterkte vir die pad wat hy mag betree toewens. Hy neem finaal afskeid van Mowgli deur te herhaal: ‘Onthou, Bagheera het jou altyd liefgehad’.

Bagheera sing ook saam met Baloo en Kaa Die Eindlied (The Outsong), waar die sangers raad aan Mowgli verskaf, alvorens die hy weer voor Messua se deur te staan kom.

Mediavoorstellings

In die Russiese animasiereeks ‘Die Avonture van Mowgli’, word Bagheera as 'n vroulike swartluiperd uitgebeeld. Dit kan moontlik toegeskryf word aan die Russiese woord vir ‘panter’, wat 'n vroulike naamwoord is. Sy het drie welpies, waarvan een swart en twee normaalgekleurd is.

In die 1967 Disney-rolprentaanpassing, The Jungle Book, is Bagheera manlik; sy stem word in Engels vertolk deur Sebastian Cabot. Hierdie swartluiperd word as 'n intelligente, ernstige en verantwoordelike karakter beskryf, wat in 'n mate met die Bagheera in die kinderletterkunde-roman ooreenstem, behalwe dat laasgenoemde baie meer toegeeflik en waaghalsig is. Bagheera vind die menswelp heel eerste (nie Vader Wolf/Raksha (Moeder Wolf) nie), en stem by die vergadering op die Raadsrots in om die seun terug na die stat te besorg. Gedurende die rolprent sit Bagheera gereeld vas met Baloo, omrede hy weet dat, solank as wat Shere Khan in die oerwoud teenwoordig is, die oerwoud geen veiligheid vir Mowgli kan bied nie, ongeag hoe hard Baloo daarin poog om die seun te beskerm. Bagheera tree ook as die fliek se verteller op.

Bagheera is een van die hoofkarakters wat uit die TaleSpin-televisiereeks, wat van verskeie Oerwoudboek-personages gebruik gemaak het, weggelaat is. Baie van Shere Khan se soldate en vlieëniers word egter as swartluiperds, in dieselfde trant as Bagheera, uitgebeeld.

In die voorvolg-spotprentreeks, Jungle Cubs (Oerwoudwelpies) is hy die jongste portuurlid van die vriendekring. Daar is gereeld die gek geskeer met hom – veral deur die baasspelerige Shere Khan. Hy staan geliefd bekend as “Baggy”. Net soos Shere Khan, beskik hy oor 'n Britse uitspraak in die hoofrolprente, hoewel hy met 'n Amerikaanse aksent in hierdie reeks sy gesprekke voer.

In die tweede rolprent, The Jungle Book 2, vertolk deur Bob Joles, verskyn hy weereens as die ernstige Bagheera. Met behulp van Kolonel Hathi se troepe, probeer hy Baloo weerhou om die mensdorpie te bereik. Sodra die statbewoners op soek na Mowgli is, vermoed hy dat Baloo die kind teruggebring het, wat inderdaad die geval is. Baloo verberg Mowgli, sodat die luiperd glo dat die seun nie saam met die beer wandel nie. Nadat Shere Khan uiteindelik vasgekeer is, ontmoet Mowgli weer vir Bagheera. Teen die einde van die rolprent word daar vertoon hoe hy met Ranjan speel, terwyl Mowgli en Baloo die herhaling van The Bare Necessities (Die Blote Noodsaaklikhede) besing.

In party Disney-spotprente wat in Italië geteken is, word Bagheera as 'n vroulike nie-vermenslikte diererolprentster uitgebeeld, wat ietwat op haar rolprentvoorkoms gegrond is. Waar haar pels oorspronklik heeltemal swart was, het sy wit gedeeltes wat oor haar liggaam verspreid is. Sy hou daarvan om handtekeninge aan haar bewonderaars uit te deel, en, as vegetariër, geniet sy dit om groenamandelgegeurde troeteldierkos te eet.

In die anime-televisiereeks, Jungle Book Shōnen Mowgli, is hy ook een van Mowgli se mentors, soos Baloo, behalwe dat hy meer geesdriftig en 'n sagsinniger benadering tot party van sy lesse het. As welpie het hy sy ‘kinderjare’ in die sorg van 'n Engelse gesin deurgebring. Bagheera is 'n alleenloper, wat, weens hy te veel van die lewe se goeie en slegte kant in 'n te kort tydjie blootgestel is, baie wêreldwys is. Hy was al in skermutselings met mans, met die gepaardgaande noue ontkomings, betrokke, wat verduidelik waarom hierdie swartluiperd wantrouig deur die oerwoud rondsluip.