Barbaarse koninkryke
Die barbaarse koninkryke[1][2][3] was state gestig deur verskeie nie-Romeinse, hoofsaaklik Germaanse, volke in Wes-Europa en Noord-Afrika na die ineenstorting van die Wes-Romeinse Ryk in die vyfde eeu.[1][2][3] Die barbaarse koninkryke was die vernaamste regerings in Wes-Europa in die Vroeë Middeleeue. Die tyd van die barbaarse koninkryke word beskou as 'n einde met Karel die Grote se kroning as keiser in 800, hoewel 'n handvol klein Anglo-Saksiese koninkryke volgehou het totdat hulle verenig is deur Alfred die Grote in 886.[4]
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 Croke 2003, p. 349.
- ↑ 2,0 2,1 Kulikowski 2012, p. 31.
- ↑ 3,0 3,1 Delogu 2002, p. 84.
- ↑ [https ://www.britannica.com/biography/Alfred-king-of-Wessex "Alfred | Biografie, heerskappy en feite | Britannica"]. www.britannica.com (in Engels). 4 Augustus 2024. Besoek op 14 Augustus 2024.
{{cite web}}: Check|url=value (hulp)
Bronnelys
wysig- Croke, Brian (2003). "Latin Historiography and the Barbarian Kingdoms". Greek and Roman Historiography in Late Antiquity: Fourth to Sixth Century A.D. Leiden: Brill. ISBN 90-04-11275-8.
- Delogu, Paolo (2002). Introduction to Medieval History. Bristol: Bristol Classical Press. ISBN 978-0715630792.
- Kulikowski, Michael (2012). "The Western Kingdoms". In Fitzgerald Johnson, Scott (red.). The Oxford Handbook of Late Antiquity. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0195336931.