Beëdigde verklaring

'n Beëdigde verklaring (Engels: affidavit) is 'n geswore verklaring wat onder eed afgelê word. Die persoon wat dit aflê verklaar onder eed dat die inhoud, na die beste van sy kennis, juis en korrek is. Die verklaring word onderteken deur die persoon wat die verklaring maak, asook deur 'n kommissaris van ede ('n persoon wat oor die nodige jurisdiksie beskik om die eedsverklaring te administreer en te bevestig dat die persoon die verklaring onder eed gemaak het). Beëdigde verklarings is van groot belang tydens 'n wettige proses.

Vasil Levski se beëdigde verklaring, 16 Junie 1872, Boekarest, Roemenië.

'n Gewone verklaring is 'n weergawe van gebeure wat die waarheid kan wees of nie. Dit word nie onder eed of affirmasie afgelê nie. Daarteenoor word 'n beëdigde verklaring onder eed of affirmasie voor ’n kommissaris van ede afgelê. As sulks gee dit voor om die waarheid te wees.

Tydens 'n regsgeding kan getuienis soms deur middel van 'n beëdigde verklaring toegelaat word. Dit skep egter die probleem dat die beskuldigde nie die geleentheid gebied word om die verklaarder te kruisondervra nie. As sulks, kan dit inbreuk maak op die beginsel van audi alteram partem, wat een van die hoekstene van natuurlike geregtigheid is.

Eksterne skakels wysig