Binokulêre visie

Binokulêre visie beteken in biologie dat ’n dier albei oë op dieselfde voorwerp kan rig. By baie diere sit die oë aan die kant van die kop sodat hulle ’n groter gesigsveld het sonder om die kop te beweeg. By ander diere, dié met binokulêre visie, sit albei oë aan die voorkant van die kop sodat albei op dieselfde voorwerp gerig kan word. Die voordeel is dat die afstand van ’n voorwerp beter geskat kan word. ’n Nadeel is dat die gesigsveld na voor verplaas word sodat die kop gedraai moet word om gevare van die kant af te sien.

’n Algemene reël is dat roofdiere binokulêr kan sien sodat hulle die presiese afstand na hul prooi kan skat, terwyl prooidiere ’n groter gesigsveld moet hê sodat hulle roofdiere van alle kant af kan sien aankom; by laasgenoemde is die skatting van afstand nie so belangrik nie. Sommige diere het ’n klein oorvleueling in hul gesigsveld, sodat die verskil tussen binokulêr en monokulêr vervang.

Die mens is ’n tipiese voorbeeld van ’n dier met binokulêre visie.

Verkleurmannetjies het die vermoë om hul oë onafhanklik te kan draai, en dit bring mee dat hulle binokulêre én monokulêre visie het.