Biomeganika is die studie van die struktuur, funksie en beweging van die meganiese aspekte van biologiese stelsels, op enige vlak vanaf hele organismes tot organe, selle en sel organelle,[1] met behulp van die metodes van meganika.[2] Biomeganika is 'n tak van biofisika.

'n Bladsy van een van die eerste werke van Biomeganika (De Motu Animalium van Giovanni Alfonso Borelli) in die 17de eeu

In 2022 gaan berekeningsmeganika veel verder as suiwer meganika, en behels ander fisiese aksies: chemie, hitte- en massa-oordrag, elektriese en magnetiese stimuli en vele ander.

Etimologie wysig

Die woord "Biomeganika" (1899) en die verwante "biomeganiese" (1856) kom van die Ou Grieks βίος bios "lewe" en μηχανική, mēchanikē "megankia", om te verwys na die studie van die meganiese beginsels van lewende organismes, veral hul beweging en struktuur.[3]

Verwysings wysig

  1. R. McNeill Alexander (2005) Mechanics of animal movement, Current Biology Volume 15, Issue 16, 23 August 2005, Pages R616-R619. doi:10.1016/j.cub.2005.08.016
  2. Hatze, Herbert (1974). "The meaning of the term biomechanics". Journal of Biomechanics. 7 (12): 189–190. doi:10.1016/0021-9290(74)90060-8. PMID 4837555.
  3. Oxford English Dictionary, Third Edition, November 2010, s.vv.