Borgfeld is een van die welvarendste stadswyke van Bremen (Noordwes-Duitsland) met 'n oppervlakte van 16,627 vierkante kilometer en 7 771 inwoners. Borgfeld maak in administratiewe opsig deel uit van die stadsdistrik Ost en het sy landelike dorpskarakter grotendeels bewaar.

Borgfeld
Stadsdeel
Die evangeliese Kerk van Borgfeld
Die evangeliese Kerk van Borgfeld
Wapen van Borgfeld
Wapen
Ligging in Bremen
Ligging in Bremen
Koördinate: 53°7′34″N 8°54′25″O / 53.12611°N 8.90694°O / 53.12611; 8.90694
LandVlag van Duitsland Duitsland
DeelstaatBremen
DistrikOst
Eerste verwysing1235
Oppervlak
 • Totaal16,627 km2 (6,420 vk. myl)
Hoogte
1 m (3 ft)
Bevolking
 • Totaal7 771
 • Digtheid467/km2 (1 210/vk. myl)
TydsoneUTC+1:00 (MET)
 • SomertydUTC+2:00 (MEST)
Poskode
28357
Skakelkodes0421
Webwerfborgfeld.bremen.de

Geskiedenis

wysig

Die gebied suid van die Wümmerivier is vanaf 1133 deur Nederlandse setlaars gedreineer om dit vir landboudoeleindes geskik te maak. Die eerste historiese verwysing na Borgfeld dateer uit die jaar 1235. In 1666 het Borgfeld onder die gesag van Bremen gekom. Borgfeld is in 1945 by Bremen ingesluit.

Vanaf 1999 is honderde nuwe woonhuise in Borgfeld opgerig, en in 2002 is die tremlyn 4 gebou wat Borgfeld met die stadsentrum van Bremen verbind.

Die kerk van Borgfeld

wysig

Die oudste historiese dokument, wat na die kerk van Borgfeld verwys, dateer uit die jaar 1384. In 1522 het Heinrich von Zütphen hier die eerste reformatoriese preek in Bremen gehou, en hier is om en by tien jaar later ook die Reformasie in Bremen voltooi.

Gedurende die Dertigjarige Oorlog is die kerkgebou deur keiserlike troepe ernstig beskadig, waarby die klokke verlore gegaan het. Die kerktoring is in 1640 herbou en van nuwe klokke voorsien. Die oorspronklike vakwerktoring is in die 18de eeu deur 'n baksteentoring vervang en die kerkskip verleng.

In 1896 is die kerktoring nog eens herbou, en drie jaar later is nuwe klokke uit die oues en uit die brons van geskutte gegiet. In 1918 het die kerkgemeente die grootste klok ingeboet wat vir militêre doeleindes ingesmelt is.

Die nuwe altaarruimte het in 1965 ontstaan, en die kerktoring se leisteenafdekking is deur 'n koperdak vervang. Die ou preekstoel van die St. Paulikerk, wat tydens die Tweede Wêreldoorlog verniel is, is in die kerk van Borgfeld ingevoeg.

Onderwys

wysig

Die eerste skool in Borgfeld het reeds om en by 1500 bestaan - destyds het die koster as onderwyser gefungeer. Die huidige skoolgebou is in 1880 opgerig en in die volgende dekades uitgebrei. 'n Tweede laerskool is in 2002 geopen.

Geografie

wysig
 
Ysvoëls het as deel van die natuurlike fauna weer na die natuurbewaringsgebied Borgfelder Wümmewiesen teruggekeer. Die voëls gebruik graag twyge as uitkykposte oor 'n rivier

Die natuurbewaringsgebied Borgfelder Wümmewiesen is die grootste van sy soort in Bremen met 'n oppervlakte van 677 hektaar; die projek word deur die Wêreldnatuurlewefonds (WWF) bestuur. Die rivierlandskap lê in 'n uitgestrekte vlakte in die noordooste van die stadsgebied en word in die winter gereeld deur die Wümmerivier oorstroom. Die gebied met sy weivelde, vywers en slote dien sodoende as 'n natuurlike beskerming teen oorstromings en is een van die grootste van sy soort in Duitsland. 85 persent van die gebied word as groen weivelde deur ekstensiewe boerderybedrywe gebruik.[1]

In 1997 is 'n gebied van sowat veertig hektaar langs 'n klein takrivier uitgedyk en twee nuwe takriviere aangelê om aan die Wümmerivier weer sy oorspronklike rivierloop terug te gee. Die land word nie meer vir landboudoeleindes gebruik nie en het intussen tot 'n habitat vir die oorspronklike fauna, waaronder otters en ysvoëls, ontwikkel. Elsbome, wilgebome en riet, wat die oorspronklike flora gevorm en oor 'n lang tydperk nouliks meer voorgekom het, aard eweneens weer in die gebied.

In die ooste, digby die grens met die deelstaat Nedersakse, lê die natuurbewaringsgebied Fischerhuder Wümmewiesen, wat deur die distrik Verden bestuur word.

Verwysings

wysig
  1. DreiStromLand. Boekdeel 2. Hamburg: edition nordwest im Europa Verlag 2006, bl. 203

Eksterne skakels

wysig