Britannia (provinsie)
Britannia was die naam wat deur die Grieke en Romeine gebruik is om die huidige eiland van Groot-Brittanje aan te dui en ook van die Romeinse provinsie wat daar van 43 tot omtrent 410 bestaan het.
In die tyd van Julius Caesar is die eiland bevolk met Keltiese stamme wat baie aan die stamme van Gallia verwant is. Caesar het besef dat dit 'n probleem is indien die Romeine Gallië wil oorheers. Hy poog in 55 v.C. en opnuut in 54 v.C. om die suidooste van die eiland te onderwerp, maar hy moet vanweë politieke gebeure in Rome sy planne prysgee.
Amper 'n eeu later kan keiser Claudius begin om Caesar se planne te verwesenlik. Hy verower die suidooste en sy opvolgers brei die provinsie uit. Net die noorde Caledonia, wat nou Skotland genoem word, het nooit 'n Romeinse provinsie geword nie.
Later word die provinsie eers in twee, dan in vier en uiteindelik in vyf provinsies onderverdeel:
- Britannia Prima
- Britannia Secunda
- Flavia Caesariensis
- Maxima Caesariensis
- Valentia
Waar hierdie provinsies presies geleë was, is nie heeltemal duidelik nie.
Omtrent 409 word al die Romeinse soldate na die vasteland teruggeroep en ná die tyd word die eiland deur die Sakse, Jute en Angele gekoloniseer.