Christelike teosofie
Teosofie, ook bekend as Christelike teosofie of die teosofie van Böhme, verwys na ’n reeks standpunte in die Christendom wat fokus op die verkryging van regstreekse, onbemiddelde kennis van die aard van goddelikheid, asook van die oorsprong en doel van die heelal. Dit is al beskryf as mistisistiese en okkultistiese filosofieë.[1]
Teosofie word beskou as deel van Westerse esoterie, waarin geglo word verskuilde kennis of wysheid van die antieke verlede bied ’n pad na verligting en redding. Die Duitse filosoof Jakob Böhme kry gewoonlik erkenning vir die stigting van teosofie.
In 1875 is die term afgestof en aangeneem deur die Teosofiese Vereniging, ’n esoteriese organisasie wat ’n spirituele beweging begin het wat ook as teosofie bekend is.[2] In die 20ste eeu het teosofie die studieveld van verskeie geleerdes van Westerse esoterie geword.
Verwysings
wysig- ↑ Huss, Boaz (2013), "Forward, to the East: Mapthali Herz Imber's Perception of Kabbalah", Journal of Modern Jewish Studies 12 (3): 398, doi:10.1080/14725886.2013.826464
- ↑ Partridge, C. (2013). Understanding the Dark Side. Chester: University of Chester. Bl. 3
Eksterne skakels
wysig
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
