Chromosoom 2
Chromosoom 2 is een van die 23 paar chromosome in mense. Mense het gewoonlik twee kopieë daarvan. Dit is die tweede grootste menslike chromosoom: Dit bevat meer as 242 miljoen basispare[1] (die boumateriaal van DNS) en maak amper 8% uit van die totale DNS in menslike selle.
Evolusie
wysigAl die lede van Hominidae behalwe mense, Neanderdallers en Denisova-hominiene het 24 paar chromosome.[2] Mense het net 23 paar. Die menslike chromosoom 2 is die gevolg van ’n samesmelting van die punte van twee van ons voorouers se chromosome.[3][4]
Die getuienis hiervoor sluit in:
- Die ooreenkoms van chromosoom 2 met twee aapchromosome. Die mens se naaste verwant, die sjimpansee, se DNS-volgorde is feitlik identies aan dié van die mens se chromosoom 2, maar word in twee aparte chromosome aangetref. Dieselfde is waar by die verder verwante gorilla en orangoetang.[5][6]
- Die teenwoordigheid van ’n onderdrukte sentromeer. ’n Chromosoom het gewoonlik net een sentromeer, maar in chromosoom 2 is daar oorblyfsels van ’n tweede sentromeer in die q21.3–q22.1-streek.[7]
- Die teenwoordigheid van onderdrukte telomere. Hulle word gewoonlik net aan die eindpunte van ’n chromosoom aangetref, maar in chromosoom 2 is daar bykomende telomere in die q13-band, ver van een van die chromosome se eindpunte.[8]
Volgens die navorser J.W. IJdo kan afgelei word chromosoom 2 is die oorblyfsel van ’n antieke samesmelting tussen telomere en dui dit die punt aan toe twee vooroueraap-chromosome saamgesmelt en die menslike chromosoom 2 gevorm het.[8]
Verskeie siektes, soos outisme en pulmonêre hipertensie, word met gene op chromosoom 2 verbind.
Verwysings
wysig- ↑ Hillier; et al. (2005). "Generation and annotation of the DNAD sequences of human chromosomes 2 and 4". Nature. 434 (7034): 724–31. Bibcode:2005Natur.434..724H. doi:10.1038/nature03466. PMID 15815621.
- ↑ Meyer M, Kircher M, Gansauge MT, Li H, Racimo F, Mallick S, Schraiber JG, Jay F, Prüfer K, de Filippo C, Sudmant PH, Alkan C, Fu Q, Do R, Rohland N, Tandon A, Siebauer M, Green RE, Bryc K, Briggs AW, Stenzel U, Dabney J, Shendure J, Kitzman J, Hammer MF, Shunkov MV, Derevianko AP, Patterson N, Andrés AM, Eichler EE, Slatkin M, Reich D, Kelso J, Pääbo S; Kircher; Gansauge; Li; Racimo; Mallick; Schraiber; Jay; Prüfer; De Filippo; Sudmant; Alkan; Fu; Do; Rohland; Tandon; Siebauer; Green; Bryc; Briggs; Stenzel; Dabney; Shendure; Kitzman; Hammer; Shunkov; Derevianko; Patterson; Andrés; et al. (Oktober 2012). "A high-coverage genome sequence from an archaic Denisovan individual". Science. 338 (6104): 222–6. Bibcode:2012Sci...338..222M. doi:10.1126/science.1224344. PMC 3617501. PMID 22936568.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link) - ↑ It has been hypothesized that Human Chromosome 2 is a fusion of two ancestral chromosomes deur Alec MacAndrew. Besoek op 18 Mei 2006.
- ↑ Evidence of Common Ancestry: Human Chromosome 2 (video) 2007
- ↑ Yunis and Prakash; Prakash, O (1982). "The origin of man: a chromosomal pictorial legacy". Science. 215 (4539): 1525–30. Bibcode:1982Sci...215.1525Y. doi:10.1126/science.7063861. PMID 7063861.
- ↑ Human and Ape Chromosomes Geargiveer 6 September 2017 op Wayback Machine; besoek op 8 September 2007.
- ↑ Avarello; et al. (1992). "Evidence for an ancestral alphoid domain on the long arm of human chromosome 2". Human Genetics. 89 (2): 247–9. doi:10.1007/BF00217134. PMID 1587535.
- ↑ 8,0 8,1 IJdo; et al. (1991). "Origin of human chromosome 2: an ancestral telomere-telomere fusion". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 88 (20): 9051–5. Bibcode:1991PNAS...88.9051I. doi:10.1073/pnas.88.20.9051. PMC 52649. PMID 1924367.
Eksterne skakels
wysig- National Institutes of Health. "Chromosome 2". Genetics Home Reference. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Maart 2016. Besoek op 6 Mei 2017.
- "Chromosome 2". Human Genome Project Information Archive 1990–2003. Besoek op 6 Mei 2017.
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Chromosoom 2.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
