Deliktereg

'n Delik kan omskryf word as 'n onregmatige skuldige handeling van 'n persoon wat 'n ander persoon skade berokken.

Deliktereg (die Engelse term in Suid-Afrika is delict maar oral anders tort, woord afkomstig van 'n Franse woord wat “onreg, misdaad” beteken) vorm deel van die privaatreg en moet onderskei word van die strafreg. Deliktereg word soms gesien as die privaatregtelike element van strafreg.

Kousaliteit is 'n vereiste vir deliktuele aanspreeklikheid en die eiser moet op 'n oorwig van waarskynlikheid bewys dat daar 'n feitelike verband getrek kan word tussen sy gelede skade en die verweerder se optrede. Die Suid-Afrikaanse deliktereg, soos die meeste ander regstelsels,volg 'n tweeledige benadering ten opsigte van kousaliteit: ten eerstens moet 'n feitelike kousale verband tussen die eiser se skade en die verweerder se optrede vasgelê word; en tweedens, aangesien die feitelike gevolge van 'n verweerder se optrede ad infinitum kan strek en daar 'n onbeperkte aantal feitelike oorsake bestaan wat op 'n eiser se skade kan inwerk, moet die potensiële probleem van grenslose aanspreeklikheid aangespreek word. Howe moet verseker dat die eiser se skade nie “te ver verwyderd” van die verweerder se optrede was nie. Daarom word verder gevra of daar 'n genoegsaam noue verband tussen die gelede skade en die optrede is dat die skade die verweerder toegereken kan word.13 Daar word soms na hierdie tweede deel van die kousaliteitsondersoek verwys as “juridiese kousaliteit” of “remoteness of damage”. Beleidsoorwegings word in hierdie verband aangewend om billike, regverdige en redelike grense vir aanspreeklikheidsoplegging vas te stel.