Die wildeboere

swart-en-wit Afrikaanse rolprent wat in 1959 vrygestel is

Die Wildeboere is 'n swart-en-wit Afrikaanse rolprent wat op 31 Augustus 1959 vrygestel is. Die regisseur was Johannes Onesius Ovidius Olwagen (1928-2008), wat ook die draaiboek geskryf het. Een koerantresensent se kommentaar: "The acting reaches heights never before dreamt of in Afrikaans films."[1] Verspreiding sou deur sowel Breet Filmproduksies as Theo Films landwyd behartig word, maar die 35 mm-negatief het in 'n ongeluk uitgebrand. Slegs 'n 16 mm-afdruk bestaan nog in die Nasionale Rolprent-, Video- en Klankargiewe in Pretoria,[2] maar dit is fragiel en volgens die argief nie meer moontlik om kopieë daarvan te maak nie.

Die Wildeboere
Regisseur J.O.O. Olwagen (foto BO)
Produksieleier Willie Breet
Draaiboek J.O.O. Olwagen (storie)
Met Riaan Fouche
Valerie Ferreira
Hannes Vermaak
Kinematografie Henk Maartens
Ateljee Breet Film Produksies
Uitgereik 31 Augustus 1959
Land Suid-Afrika
Taal Afrikaans
IMDb-profiel

Die regisseur was indertyd ook met die vervaardiging van dokumentêre rolprente in die staatsdiens gemoeid, maar Die Wildeboere was Olwagen se enigste onafhanklike dramafilm. Hy het wel in die jare sestig begin met die verfilming van 'n riller genaamd Klokslag Middernag, maar sekere probleme het die produksie gekelder.

Hoofrolspelers wysig

  • Riaan Fouche as Mof Claassen
  • Valerie Ferreira as Susan Groenewald
  • Hannes Vermaak as Ollie Claassen
  • Frikkie van der Merwe as Andy Claassen
  • Gerrit Vandeventer as Pa
  • Willie Breet
  • Carel Breet
  • Steve Neville
  • Aletta Erasmus
  • Freek van der Merwe
  • Sarie Morkel
  • Henriette de Jager

Storielyn wysig

Drie broers vertrek uit die dorp om 'n plaas te bestuur. Die dorpsjapies weet egter niks van boerdery af nie, wat tot skreeusnaakse ervarings lei. 'n Vermaaklike — maar ten slotte hartseer – verhouding en liefdesavontuur tussen die jongste broer en 'n meisie word ook uitgebeeld. Hierdie enigsins skaam en onbeholpe broer is deur sy hardvogtige pa oorheers en hy kruip in sy dop. Dinge verander nietemin dramaties vir hom toe hy sy hart verloor aan die meisie wat hy slegs een keer gesien het en van wie hy aanvanklik slegs 'n foto’tjie het. Hul uiteindelike kennismaking is des te meer amusant toe hy hom soos 'n vrou vermom om haar vriendskap te wen. Sy vermomming kom egter op die lappe, word gemoedelik deur haar aanvaar, en die romanse blom. Maar oplaas bieg sy in 'n brief aan hom dat sy getroud is, dog van haar man vervreemd is; sy het egter nou besluit om na haar man terug te keer (vermoedelik omdat die broer haar met sy eenvoudige opregtheid geleer het wat ware trou eintlik beteken). Wanneer die fliekganger die teater verlaat, bly die humor hom by -- die klassieke lag met 'n traan.

Op grond van die uitbundige reaksie van die gehoor by die rolprent se première in 1959 het 'n straks oorentoesiatiese adverteerder dit selfs gewaag om dit as "die grappigste rolprent van die eeu" te bemark, deur minstens een van die film se reklamekanale. 'n Waarnemer sê egter vandag dat so 'n ophemeling binne die gees van daardie tyd beskou moet en dalk eintlik maar net 'n bevestiging is van die aanspraak dat die produk 'n voortrefliker Afrikaanse komedie was as soveel van sy tydgenote.

Sien ook wysig

Verwysings wysig

  1. Die Ollies van Suidelike Afrika Geargiveer 5 Februarie 2017 op Wayback Machine, besoek op 10 September 2016
  2. Nasionale Rolprent-, Video- en Klankargiewe Geargiveer 7 April 2016 op Wayback Machine, besoek op 10 September 2016