Ducati Monster
| Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
Die Ducati Monster (Il Mostro genoem in Italiaans) is 'n spierfiets ontwerp deur Miguel Angel Galluzzi en vervaardig deur Ducati in Bologna, Italië sedert 1993. Dit is 'n sogenaamde kaalfiets, wat gekenmerk word deur 'n blootgestelde enjin en raam. Die doelgerigte en deurdagte gebruik van 'n tralieraamwerk in die Ducati Monster is 'n integrale deel van die motorfiets se ontwerp wat vir beide estetiese en strukturele doeltreffendheid sorg.
 | |
| Tipe en oorsprong | |
|---|---|
| Vervaardiger | Ducati |
| Produksie | 1993–huidig |
| Montering |  Italië |
| Klas | Kaalfiets |
| Enjin | 90° V-tweelingenjin |
| Transmissie | 6-gang |
| Raamtipe | Buisstaaltralieraam |
| Wielbasis | 1440 mm (meeste) |
| Sitplekhoogte | 770 – 800 mm |
| Massa | 168 – 177 kg (droog) |
In 2005 was verkope van die Monster vir meer as die helfte van Ducati se wêreldwye verkope verantwoordelik. Ducatimotorfietse gebruik byna uitsluitlik 90° V-tweelingenjins, wat hul die L-tweeling noem, met desmodromiese kleppe en 'n buisstaaltraliewerkraam, ontwerp deur Fabio Taglioni (1920-2001).
Die Monsterlyn het talle variasies oor die jare heen beleef, van intreevlak 400 cc fietse tot die top-van-die-lyn multiklep, waterverkoelde superbike-enjinweergawes, met soveel as nege verskillende Monsterweergawes in 'n enkele modeljaar. Die Monster se basiese eenvoud het dit ook 'n gunsteling platform vir persoonlike motorfietsbouers gemaak, soos te siene is by tentoonstellingskompetisies soos die Monsteruitdaging. Monsters was uiteindelik verantwoordelik vir twee-derdes of meer van Ducati se produksie-uitset.
2021
wysigDie 2021 Ducati Monster is 'n kleiner, ligter aluminiumraam kaalstraatfiets wat 'n 937cc, vloeistofverkoelde, Testastretta 110 V-Twin enjin en 'n 6-gangtransmissie het. Dit is toegerus met 'n nat, meervoudige skuiwer en servo-ondersteunende hidrouliesgedrewe koppelaar. Die voorremme is radiaal gemonteerde Brembo 4-suier M4.32 remknypers, radiale hoofsilinder, dubbele 320 mm semi-swewende skywe met ABS, terwyl die agterkant Brembo 2-suier remknypers op 'n 245 mm skyf met ABS het.[1]
Verwysings
wysig- ↑ "First Look at Some of the Best New Motorcycles". Besoek op 1 November 2021.
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
