Eblaïties ([ˈɛblə.aɪt]) is 'n uitgestorwe Semitiese taal wat in die 23ste eeu v.C. in die antieke stad Ebla, by Tell Mardikh (Arabies: تل مرديخ‎) tussen Aleppo en Hama, in hedendaagse Sirië, gebruik is. Dit word bekend deur meer as 15 000 kleitablette wat in wigskrif geskryf is, wat in die 1970's in die ruïne van Ebla gevind is.

Eblaïties
Gepraat in: Sirië 
Gebied: Ebla
Totale sprekers: Uitgesterf
Taalfamilie: Afro-Asiaties
 Semities
  Oos-Semities
   Eblaïties 
Skrifstelsel: Wigskrif
Taalkodes
ISO 639-1: geen
ISO 639-2:
ISO 639-3: xeb
Kleitablet met wigskrif uit Ebla – Museum van Oosterse kuns in Rome

Eblaïties word deur taalkundiges beskou as verwant aan Akkadies. Dit word geglo dat Eblaïties baie min gepraat is, maar dit het as 'n geskrewe lingua franca gedien. Dit het Oos- en Wes-Semitiese taal-kenmerke.

Eksterne skakels wysig