Elektrochromie
Elektrochromie of elektrochromisme is die verskynsel waar sommige stowwe kleurveranderings wys onder invloed van 'n elektriese veld of 'n elektriese stroom.
Gewoonlik is elektrochromiese stowwe materiale wat verskeie oksidasietoestande of beter redokstoestande toon wat verskillende optiese eienskappe in sigbare deel van die elektromagnetiese spektrum besit. Gewoonlik word aangeneem dat die elektrochemiese verandering omkeerbaar moet wees.[1]
Die optiese verandering kan van 'n gekleurde of swart toef tot 'n kleurlose een lei (verbleking) of dit kan van die een kleur na 'n ander lei. Daar is selfs poliëlektrochromiese materiale wat meer as een kleur kan wys. Die definisie van elektrochromie is later ook uitgebrei na stowwe wat verandering in optiese eienskappe in ander dele van die spektrum soos infrarooi of ultraviolet wys. Die menslike oog kan dit dalk nie waarneem nie, maar daar is talle opspoorders wat kan.[1]
Daar is verskeie klasse elektrochromiese materiale soos:[1]
- Oksiede van oorgangsmetale, soos iridiumoksied of wolframtrioksied
- Koördinasiekomplekse van oorgangsmetale en lantaniede
- Pruisiesblousisteme
- Viologeensisteme (4,4'-bipiridiniumsoute wat tweevoudige 1,1'-vervanging ondergaan het)
- Metaalftalosianiene
- Geleidende polimere en metallopolimere
Aanwending
wysigElektrochromiese materiale word toegepas in truspieëls wat aangepas is om die bestuurder nie te verblind nie. Daar is ook toepassings in die ruimtevaart as "slim vensters" wat naby-infrarooi kan blokkeer.[1]
Beelde
wysig-
Elektrochromiese toestel in sy 'gebleekte' status -
Elektrochromiese toestel in sy donker status
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 ROWLEY, NATALIE M., and ROGER J. MORTIMER. (2002). ""New Electrochromic Materials."". Science Progress (1933- ). 85 (3): 243–62. Besoek op 17 Julie 2023.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)