Fjell (berggebied)

kenmerk van 'n hoë en dorre landskap
Fjell
term
Subklas vanheuwel, bergWysig
Onderdeel vanfjordWysig
Inheemse etiketFjelWysig

'n Fjell (van Oudnoors fell, fjall, "berg")[1] is 'n hoë en dorre landskapskenmerk, soos 'n bergreeks of 'n moor-bedekte berg. Die term word dikwels gebruik in Fennoscandia, die Eiland Man, dele van Noord-Engeland en Skotland.

Fjäll-landskap in Padjelanta, die Sweedse Lapland
Die Ylläs-fjell in Kolari, Finse Lapland
Børvasstindene in Noorweë, naby Bodø

Etimologie

wysig

Die Engelse woord fell kom uit die Ou Noorse fell en fjall (beide vorms het bestaan). Dit is in ooreenstemming met die Deense fjeld, Faroese fjall en fjøll, Yslands fjall en fell, Noorse fjell met dialekte fjøll, fjødd, fjedd, fjedl, fjill, fil(l) en fel,[2] en Sweedse fjäll, almal verwys na berge wat bo die boomlyn styg.[3]

Verwysings

wysig
  1. Falk and Torp (2006:161).
  2. Norsk Stadnamn Leksikon: Grunnord
  3. Bjorvand and Lindeman (2007:270–271).

Verdere leesstof

wysig
  • Wainwright, A. (2003). "Coniston Old Man" in A Pictorial Guide to the Lakeland Fells, Book Four: The Southern Fells, p. 15. London: Francis Lincoln. ISBN 0-7112-2230-4
  • Bjordvand, Harald; Lindeman, Fredrik Otto (2007). Våre arveord. Novus. ISBN 978-82-7099-467-0
  • Falk, Hjalmar; Torp, Alf (2006). Etymologisk ordbog over det norske og det danske sprog. Bjørn Ringstrøms Antikvariat. ISBN 82-90520-16-6