Fjell (berggebied)
kenmerk van 'n hoë en dorre landskap
'n Fjell (van Oudnoors fell, fjall, "berg")[1] is 'n hoë en dorre landskapskenmerk, soos 'n bergreeks of 'n moor-bedekte berg. Die term word dikwels gebruik in Fennoscandia, die Eiland Man, dele van Noord-Engeland en Skotland.
Etimologie
wysigDie Engelse woord fell kom uit die Ou Noorse fell en fjall (beide vorms het bestaan). Dit is in ooreenstemming met die Deense fjeld, Faroese fjall en fjøll, Yslands fjall en fell, Noorse fjell met dialekte fjøll, fjødd, fjedd, fjedl, fjill, fil(l) en fel,[2] en Sweedse fjäll, almal verwys na berge wat bo die boomlyn styg.[3]
Verwysings
wysig- ↑ Falk and Torp (2006:161).
- ↑ Norsk Stadnamn Leksikon: Grunnord
- ↑ Bjorvand and Lindeman (2007:270–271).
Verdere leesstof
wysig- Wainwright, A. (2003). "Coniston Old Man" in A Pictorial Guide to the Lakeland Fells, Book Four: The Southern Fells, p. 15. London: Francis Lincoln. ISBN 0-7112-2230-4
- Bjordvand, Harald; Lindeman, Fredrik Otto (2007). Våre arveord. Novus. ISBN 978-82-7099-467-0
- Falk, Hjalmar; Torp, Alf (2006). Etymologisk ordbog over det norske og det danske sprog. Bjørn Ringstrøms Antikvariat. ISBN 82-90520-16-6