Flitsgeheue

Flitsgeheue is 'n elektroniese (vaste-toestand) nie-vlugtige datastoormedium wat elektries (en selektief) skoongewis en hergeprogrammeer kan word.

'n USB-flitsdryf. Die vlokkie aan die linkerkant is die flitsgeheue. Die toestel se beheerder is aan die regterkant geplaas.

Toshiba het die flitsgeheue uit EEPROM (elektriese uitwisbare programmeerbare lees-alleengeheue) ontwikkel in die vroeë 1980's, en dit begin bemark in 1984. Die twee hoofsoorte flitsgeheue is vernoem na die NAND- en NOR-logikahekke. Die indiwiduele flitsgeheueselle toon interne eienskappe soortgelyk aan dié van die ooreenstemmende hekke.

Terwyl EPROMs heeltemal uitgewis moes word voordat daar weer herskryf kon word, kan NAND-tipe geheue in blokke (of bladsye) geskryf en gelees word, wat oor die algemeen baie kleiner is as die hele toestel. NOR-tipe flits laat toe dat 'n enkele masjienwoord (byte) op 'n uitgewiste plek geskryf — of onafhanklik gelees word.

Die NAND-tipe bedryf hoofsaaklik in geheuekaarte, USB-flitsdrywe, vastetoestanddryf (dié van 2009 of later), en soortgelyke produkte, vir algemene stoor en oordrag van data.

Gebruiksvoorbeelde van beide soorte flitsgeheue sluit in persoonlike rekenaars, PDAs, digitale musiekspelers, digitale kameras, selfone, klanksintetiseerders, videospeletjies, wetenskaplike toerusting, industriële robotika, en mediese elektronika. Benewens die feit dat dit nie-vlugtige geheue bied, verskaf dit vinnige leestoegangstye, hoewel nie so vinnig soos statiese RAM of ROM nie. Sy meganiese skokweerstand verklaar sy gewildheid bo hardeskywe in draagbare toestelle, soos sy hoë duursaamheid en die vermoë om hoë druk, temperatuur en onderdompeling in water te weerstaan.