Frankfurter Allee
Aangelê
Begin van 18de eeu
Herbou
Tussen 1950 en 1960
Bedoel vir
Padverkeer
Die Frankfurter Allee ("Frankfurtse Laan") is een van die oudste verkeersare in Berlyn. Dit is die verlenging van die Karl-Marx-Allee in die rigting van Frankfurt (Oder), maak deel uit van die belangrike federale roetes (Bundesstraßen) 1 (die vroeëre Rykspad of Reichsstraße 1) en 5 en loop oor 'n afstand van 3,6 kilometer deur die Berlynse stadsdele Mitte, Friedrichshain en Lichtenberg.
Geskiedenis
wysigDie straat is oorspronklik in 1708 deur markgraaf Albrecht Friedrich von Brandenburg-Schwedt as militêre pad aangelê. Tussen 1824 en 1872 is die straat, wat die historiese middestad van Berlyn met Frankfurt an der Oder verbind het, Frankfurter Chaussee genoem. 'n Gedeelte daarvan, wat tussen die (destydse) Frankfurter Tor ("Frankfurtse Poort") en die Berlynse stadsgrens geleë was, is op 20 September 1872 volgens 'n kabinetsbesluit hernoem tot Frankfurter Allee. Verdere oostelike seksies van die straat het later hul eie name gekry: Alt-Friedrichsfelde, Alt-Biesdorf, Alt-Kaulsdorf en Alt-Mahlsdorf. Anderkant die stadsgrens het dit as Berliner Straße bekendgestaan.
Ter geleentheid van Josef Stalin se sewentigste verjaardag is die hele laan in 1949 na Stalinallee ("Stalinlaan") hernoem. In 1961 is die straatnaam volgens die beleid van destalinisering in die destydse Duitse Demokratiese Republiek nog eens verander. Die gedeelte tussen Alexanderplein (Alexanderplatz) en die (nuwe) Frankfurter Tor is ter ere van Karl Marx hernoem na Karl-Marx-Allee, terwyl die seksie tussen Frankfurter Tor en Alt-Friedrichsfelde weer sy oorspronklike naam Frankfurter Allee gekry het.
Dié straat was een van die hoofroetes waarop die Rooi Leër in die voorjaar van 1945 die Berlynse middestad binnegemarsjeer het. Tydens die militêre gevegte is, net soos gedurende die geallieerde lugaanvalle op Berlyn, baie geboue aan weerskante van die straat vernietig.
Ná die oorlog is veral vroue - sogenaamde Trümmerfrauen - en 'n spesiale trein ingespan om die ruïnes te verwyder. Die opruimwerk het tot in die middel van die 1950's voortgeduur. Gaandeweg het nuwe woongeboue ontstaan, terwyl sommige straathoeke in klein groen ruimtes omgeskep is.
As gevolg van oorlogshandelinge is naas ongetelde woonstelgeboue ook fabriekgeboue (die masjienefabriek H. F. Eckert en die likeurfabriek Mampe), 'n groot afdelingswinkel op die hoek van Möllendorffstraße en groot dele van die treinstasie in Lichtenberg vernietig.
Eksterne skakels
wysig- Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Frankfurter Allee.