Gedenkteken vir Minin en Pozjarski
Die Gedenkteken vir Minin en Pozjarski (Russies: Памятник Минину и Пожарскому, Pamjatnik Minini i Pozjarskomoe) is ’n bronsstandbeeld voor die Sint Basilius-katedraal op Rooiplein in Moskou. Dit is in 1812–1818 opgerig vir Koezma Minin en prins Dmitri Pozjarski, wat in 1612 ’n leër op die been gebring het om die Pole uit die Kremlin te verdryf en so ’n einde te bring aan die Russiese Tyd van Beroeringe.
Dit is opgerig volgens ’n ontwerp deur die beeldhouer Iwan Martos en is ná ’n beplannings- en boufase van 15 jaar in Februarie 1818 feestelik onthul. Dit was ’n paar jaar ná die oorlog teen Napoleon en net nadat Moskou weer herbou is, en die gedenkteken het dus terselfdertyd gedien as simbool van die onoorwinlikheid van Rusland en sy "dapper seuns".
Dit het aanvanklik voor die hoofingang van die GUM gestaan, maar is in 1930 na sy huidige plek geskuif om plek te maak vir militêre parades van die voormalige Sowjetunie.
Sedert 2005 word 4 November weer gevier as die "Dag van die Vereniging van die Volk".
Die herstel van hierdie monument het in November 2020 begin, hulle het die monument nie vir hierdie doel van sy huidige ligging verwyder nie, 'n spesiale paviljoen is daaroor gebou. Die herstelwerk is uitgevoer deur die Interstreeks- Wetenskaplike en Restorasiekunsdepartement (MNRHU) en die Heritage Restoration Workshop. Die aksie is ondersteun deur Vladimir Mashkov, Grigory Leps, Igor Ugolnikov, Oksana Fedorova, tekla Tolstaya, onder andere. Die grootste private bydrae is deur Vladimir Gruzdev gemaak.[1]
VerwysingsWysig
Hierdie artikel is vertaal vanuit die Engelse Wikipedia