Gloeilamp

In 'n gloeilamp word lig verwek deur 'n filamentdraad, wat uit koolstof of wolfram bestaan, met 'n elektriese stroom te verhit. Dit geskied in 'n glassfeer wat gevul is met 'n inerte of suurstofarme gas om oksidasie van die filament te verhoed.

'n 230-volt gloeilamp. Die filament is sigbaar as die horisontale lyn tussen die vertikale staanders.

Joseph Swan demonstreer die eerste elektriese gloeilamp in Brittanje. 'n Paar maande later ontdek Thomas Edison dieselfde in Amerika. Edison en Swan was egter net twee van vele mense wat bygedra het tot die ontwikkeling van 'n praktiese metode om lig uit elektrisiteit te maak. In 1801 het Humphry Davy al geëksperimenteer met 'n gloeiende platinumdraad, wat egter baie vinnig opgebrand het.

In 1854 het Heinrich Göbel in Duitsland die eerste egte gloeilamp vervaardig wat bestaan het uit 'n verkoolde vesel van bamboes in 'n vakuumfles. Dié lamp het 400 uur lank gebrand. Edison het 25 jaar later oktrooi aangevra vir dieselfde uitvinding, maar Göbel het dit beveg. In dieselfde jaar wat Göbel sy saak in die hof gewen het, het hy egter ook gesterf.

In 1910 het die Amerikaner William David Coolidge die eerste gloeidraad van wolfram vervaardig.