Hansa-Brandenburg CC
Die Hansa-Brandenburg CC was 'n eensitplek Duitse veg-vliegboot. Die eerste Brandenburg geboude vliegboot was die driesitplek FB wat deur Ernst Heinkel ontwikkel is vanaf 'n Lohner ontwerp. Daar was 'n aantal FB's gebou vir die Duitse en Oostenryk-Hongaarse vlote in 1915. In 1916 het Heinkel met 'n oorspronklike ontwerp na vore gekom vir 'n enkelsitplek, houtromp vliegboot wat hy die CC genoem het. Die CC is van Camillo Castiglioni afgelei; hy was die finansiële beampte van Brandenburg. 'n Kenmerk van die CC was die sogenaamde ster-pilaar konfigurasie van die kabels wat die vlerke in posisie hou. Nadat die toetsvlugte afgehandel was het die Duitse Vloot slegs een CC bestel. Dié vliegtuig was afgelewer te Warnemünde in Februarie 1917. Dit was aangedryf deur 'n 150 perdekrag Bz.III- motor en bewapen met 'n Spandau-masjiengeweer wat voor, in die middel van die vliegtuig gemonteer was. Die motor was in die stoot konfugurasie tussen die twee vlerke geinstalleer.
Hansa-Brandenburg CC | |
---|---|
Tipe | Veg-vliegboot |
Vervaardiger | Hansa und Brandenburgische Flugzeug-Werke |
Nooiensvlug | 1916 |
Aantal gebou | 73 |
Daar was altesaam 35 CC's afgelewer in 1917 in twee groepe; hulle was toegerus met verkoelers op die vlerk en twee Spandau-masjiengewere. Sommige se rompe was ietwat verleng. Die grootste verbruiker van die CC's was die Oostenryk-Hongaarse Vloot, hulle vliegtuie was gebou deur Phönix. Hulle was toegeken aan die A-klas in die Oostenrykse diens en was gebruik om diens te doen in die Adriatiese See. Hier was hulle gebruik om hawens en vlootbasisse te verdedig. Soos die Duitse modelle was hulle eers met een en later met twee masjiengewere toegerus. Daar word aanvaar dat dit die plaaslike 8 mm Schwarzlose produk was.
Die CC's se grootste teenstander in die Adriatiese See was die Italiaanse Lugmag se Nieuport 11. Die CC's kon hul man staan teen die Nieuport; hulle was minder beweeglik maar het 'n groter topsnelheid gehad. Daar was 35 Phönix modelle vervaardig (A.13-42 en A.45-49). Model A45 het in 1918 as 'n trippeldekker verskyn maar het nie in produksie gegaan nie.
Die Phönix A benaming was ook gebruik vir 61 Hansa-Brandenburg W.18 vliegbote gebou vir die Oostenryk-Hongaarse Vloot. Van die modelle in Duitsland was toegerus met stroombelynde, eiervormige enjingondels. Een model was toegerus met ekstra V-stutte langs die ster-pilare.
Tegniese besonderhede
wysigItem | Statistiek |
---|---|
Aantal motors | 1 |
Tipe motor | Skroef (stoot konfugirasie) |
Vervaardiger | Austro-Daimler waterverkoelde, inlyn suierenjin |
Kraglewering per motor | 185 perdekrag |
Vlerkspan | 9,30 m |
Lengte | 9,15 m |
Hoogte | 3.57 m |
Vlerkoppervlakte | 26,50 m2 |
Maksimum opstygmassa | 1 181 kg |
Maksimum snelheid | 160 km/h op seevlak |
Operasionele hoogte | 3 300 m |
Uithouvermoë | 3 ure |
Klimvermoë | 1 000 m in 4.8 min |
Bewapening | Spandau masjiengeweer. |
Sien ook
wysigBron
wysig- Fighters 1914-1919: Attack and Training Aircraft, Kenneth Munson, 2004, ISBN 978-0-753721-73-5