'n Hemiool is 'n metriese variasie in die musiek.

In die barokstyl tree 'n hemiool gewoonlik op in 'n drietallige maat, soos in en omvat twee mate. In plek van te tel (1-2-3) - (1-2-3) tel mens (1 - e) - (2 - e) - (3 -e). Die twee mate word saamgeneem en vorm een maat. In barokmusiek is dit dikwels die laaste twee mate voor die einde.[1] In die late middeleeue en vroeë renaissance is dit 'n baie populêre figuur, omdat die brevis op twee maniere onderverdeel kan word:

tempus perfectum cum prolatione minore 1 brevis = 3 semibrevi; 1 semibrevis= 2 minima
tempus imperfectum cum prolatione maiore 1 brevis = 2 semibrevi; 1 semibrevis = 3 minima

Die eerste onderverdeling het 1 brevis = 3 x 2 = 6, die andere het 1 brevis= 2 x 3 = 6.[2] Beide omvat 6 minima, maar die nadruk val op andere tye. Guilliaume Dufay maak baie gebruik van hierdie afwiseling.

Verwysings wysig

  1. Robert Donington Baroque Music, Style and Performance, 1982, ISBN 0-393-30052-8
  2. Reinhard Strohm, Bonnie Blackburn Music as Concept and Practice in the Late Middle Ages, 2001, ISBN 0-19-816205-7