Die Honda K-reeks-enjin is 'n reeks viersilinder-vierslagenjins wat in 2001 bekendgestel is. Die enjins van die K-reeks is toegerus met DOHC-klepwerking en gebruik wipwaaiers om wrywing te verminder. Die enjins gebruik 'n verdelerlose ontstekingstelsel met 'n spoel vir elke vonkprop. Met hierdie stelsel word die gebruik van 'n konvensionele ontstekingstydstelsel via 'n verdeler vermy, ten gunste van 'n rekenaarbeheerde stelsel wat die ECU in staat stel om ontstekingstye op grond van verskillende sensorinvoere te beheer. Die silinders is gegote yster soortgelyk aan die B- en F-reeks enjins, in teenstelling met die FRM silinders gevind in die H- en nuwer F-reeksenjins wat net in die Honda S2000 diens doen.

'n Silinderkop van 'n Honda K20Z3. Komponente van die i-VTEC-stelsel is duidelik sigbaar.

Twee weergawes van die Honda i-VTEC-stelsel is op 'n enjin van die K-reeks te vinde, en albei weergawes kan met 'n veranderlike tydsberekening (VTC) op die inlaatnok voorsien word. Die VTEC-stelsel op enjins soos die K20A3 werk slegs op die inlaatnok; by lae toere is slegs een inlaatklep heeltemal oop, die ander open net effens om 'n werwelingseffek in die verbrandingskamer te skep vir 'n beter atomisering van brandstof. By hoë toere open albei inlaatkleppe ten volle om die asemhaling van die enjin te verbeter. In enjins soos die K20A2 wat in die Acura RSX Type-S voorkom, werk die VTEC-stelsel op beide die inlaat- en uitlaatkleppe, wat albei voordeel kan trek uit verskeie nokprofiele. 'n Gewysigde K20C-enjin word in motorsport gebruik, aangesien die Formule 3- en 4-reeks van die Sports Car Club of America wat in Noord-Amerika plaasvind, beide 'n K20C-enjin gebruik, terwyl die Formule 4-enjin nie 'n turboaanjaer het nie.