In antieke kosmologieë was die hoogste hemel (Engels: Empyrean) na veronderstelling 'n plek van vuur en in Christelike geskrifte die blyplek van God en hemelse wesens wat so goddelik is dat hulle van suiwer lig gemaak is.[1]

Die hoogste hemel in Dante se Parsdiso, geïllustreer deur Gustave Doré.

Aan die einde van Dante se Paradiso besoek Dante God in die hoogste hemel.

Verwysings

wysig
  1. Chisholm, Hugh, red. (1911). "Empyrean". Encyclopædia Britannica. Vol. 9 (11de uitg.). Cambridge University Press. p. 362.

Skakels

wysig