Indapamied

Vrywaring: Die mediese inligting verskaf op Wikipedia dien slegs as 'n riglyn en dra geen waarborg van feitelike korrektheid nie. Enige vrae of klagtes oor u persoonlike gesondheid behoort na 'n dokter verwys te word.

Indapamied
Chemie
Chemiese formule	C16H16ClN3O3S
Molêre massa	365.835 g/mol
Voorkoms	wit tot geel, kristallyn
Smeltpunt	161
Oplosbaarheid	75 mg/L
CAS-registernommer	26807-65-8
Farmakokinetika
Proteïengebonde	71-79%
Metabolisme/uitskeiding	Lewer
Eliminasie-halfleeftyd	14–18 uur

Indapamied is 'n tiasied-verwante diuretikum wat algemeen gebruik word in die behandeling van hipertensie (hoë bloeddruk), asook tydens hartversaking.

Indapamied is in 1974 op die mark geplaas deur Servier Laboratoires van Frankryk. Dit word sedertdien onder verskeie handelsname, ook generies, bemark. Die bekendste name is Natrilix, Fludex en Lozol (VSA). Kombinasiepreparate met perindopril ('n AOE-remmer) is ook beskikbaar.

Farmakologiese werking

Indapamied bevorder die uitskeiding van water en soute deur die niere, wat dan die bloeddruk verlaag. Die werking is soortgelyk aan tiasied-diuretika, maar indapamied val in die chemiese indool-tipe van chlorosulfoonamied en beskik nie oor 'n tiasied-ring soos die tiasied-diuretika nie.

Vorm en samestelling

Indapamied is generies beskikbaar as 1.25 mg en 2.5 mg nie-gekeepte tablette.

Aanwysings

Hipertensie en edeem as gevolg van hartversaking. Daar is tydens die HYVET-ondersoek bewys dat indapamied beroerte verminder wanneer dit met of sonder perindopril toegedien was aan persone ouer as 80 jaar, vir die behandeling van hipertensie.

Dosis en toediening

Die volwasse dosis is 1.25 tot 5 mg, eenkeer daagliks per mond, gewoonlik in die oggend toegedien.

Teenaanwysings

Indapamied is teenaangedui waar bekende hipersensitiwiteit vir sulfoonamiede voorkom, erge nier- of lewerversaking en hipokalemie (lae bloedvlakke van kalium).

Daar bestaan onvoldoende veiligheidsdata om indapamied te gebruik tydens swangerskap of borsvoeding.

Interaksies

Die kombinasie van indapamied met litium moet vermy word.

Voorsorgmaatreëls

Serumvlakke van kalium en uriensuur behoort gemonitor te word, veral wanneer die pasiënt moontlik kan lei aan jig of hipokalemie.

Newe-effekte

Algemene newe-effekte is hipokalemie, moegheid, ortostatiese hipotensie (bloeddrukafname wanneer persoon skielik opstaan) en allergiese reaksies.

Oordosis

Simptome van oordosering word geassosieer met die diuretiese effek, m.a.w. elektroliet-versteurings, hipotensie en spierswakheid. Behandeling behoort simptomaties te wees, gerig op die herstel van die elektrolietwanbalans.