Isopiëstiese metode
Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
Die isopiëstiese metode is 'n metode in die termodinamika om die aktiwiteit van die oplosmiddel van 'n oplossing te bepaal.
Die woord isopiësties beteken onder gelyke dampdruk. In hierdie metode word twee verskillende oplossings (byvoorbeeld BaCl2-water en KCl in water) noukeurig afgeweeg en in 'n ruimte gebring wat afgesluit word en by 'n konstante temperatuur gehou word. Die oplosmiddel het by dié temperatuur 'n verskillende dampdruk vir die twee oplossings. Daardeur sal die een oplossing oplosmiddel deur verdamping verloor wat sal kondenseer in die ander een. Ná voldoende tyd sal 'n ewewig bereik word, waarby die dampdrukke, en daarmee die aktiwiteite gelyk geword het. Die oplossings word uitgeneem en opnuut afgeweeg om hulle molaliteit te bepaal.
Oplossings van soute soos NaCl en KCl word gebruik as standaarde. Hulle osmotiese koëffisiënt ɸ en aktiwiteit is baie goed bekend as funksie van die molaliteit.[1] Die osmotiese koëffisiënt van die ander onbekende oplossing ɸ* kan bepaal word met die formule:
- Die molaliteit van die onbekende oplossing: m*
- Die molaliteit van die standaard oplossing: mr
- Die aantal ione in die onbekende oplossing: ν* = 3 vir BaCl2
- Die aantal ione van die standaard oplossing: νr = 2 vir KCl
Verwysings
wysig- ↑ Thermodynamic properties of the KCl+H2O system. Donald G. Archer, J. Phys. Chem. Ref. Data Vol 28 (1999)